To był po prostu dusza człowiek. Wspomnienie Stanisława Gierby
2017-02-05 09:00:00(ost. akt: 2017-02-04 12:16:30)
To był jedyny nauczyciel, który przebrał się za krasnala i który pofarbował sobie włosy na zielono. Jako radny też zasłynął: dużo śpiewał. Stanisław Gierba już za życia stał się legendą. Zmarł w poniedziałek.
Był pierwszy dyrektorem największej szkoły w mieście — Szkoły Podstawowej nr 25, później przekształconej w zespół szkół z gimnazjum i ogólniakiem. Szefował jej przez trzydzieści lat.
— Miał swój malutki dzwoneczek, którym zawsze zaczynał i kończył rok szkolny — opowiada Izabela Milan, wicedyrektorka Szkoły Podstawowej nr 25 w Olsztynie. — To człowiek historia w naszej szkole. Był zawsze optymistycznie nastawiony do ludzi. Gdy przeglądam kroniki szkolne, zawsze się uśmiecham, bo dyrektor na apelach najczęściej występuje w przebraniu. Raz przebrał się za... krasnala. Potrafił dotrzeć do dzieci.
Jego byli uczniowie też mają o nim jak najlepsze zdanie. Jak mówią — takiego człowieka ze świecą szukać.
— Stanisław Gierba to najlepszy dyrektor, jakiego poznałem chyba przez wszystkie lata mojej edukacji — wspomina Radosław Florczak. — Na zastępstwach śpiewał nam po rosyjsku i grał na akordeonie. Wyrozumiały był we wszystkim — o ile nikt nie przesadził. A lądowanie u niego na dywaniku wcale nie było takie straszne.
— Był to pedagog starej szkoły, który umiał rozmawiać z uczniami — dodaje Maciej. — Gdy ktoś się bił na przerwie i lądował na przysłowiowym dywaniku, to wracał później „odmieniony”. Nie wiem, o czym zwykle rozmawiali, ale skutkowało. Człowiek charyzmatyczny i skuteczny. Często robił obchód po szkole i sprawdzał, co kto robi. Zwykle ludzie momentalnie stawali na baczność, czuli przed nim respekt. Ale nie bali się. Po prostu szanowali.
— Był bardzo sympatycznym, wesołym dyrektorem z zasadami. W gimnazjum uczył mnie języka rosyjskiego — podkreśla Daria. — Zajęcia z nim były niezapomniane, inne niż pozostałe — ciekawe i wesołe. Mimo tego, że miał dużo pracy, to zawsze znalazł czas dla ucznia. Po prostu człowiek o dobrym sercu. Jedyny dyrektor, którego tak dobrze wspominam, a w zespole szkół uczyłam się 6 lat — w gimnazjum i liceum. Wielka szkoda, że od nas odszedł. Był naprawdę wspaniałym człowiekiem.
Pewnie dyrektorem szkoły byłby dłużej, ale musiał zrezygnować w 2010 roku, bo został radnym.
— Staszek był wyjątkowo ciepłym i dobrym człowiekiem — wspomina Halina Ciunel, przewodnicząca Rady Miasta. — Z jakąkolwiek sprawą się do niego poszło, nigdy nie odmówił. Zawsze był przy tym uśmiechnięty, pogodny. Nigdy nie widziałam go zdenerwowanego. Zwłaszcza w tych czasach! Byłam z nim dwa razy w delegacjach służbowych. Okazało się wtedy, że Staszek był duszą towarzystwa. Ale miał duszę nastolatka, więc wcale mnie to nie zdziwiło.
On śpiewał, właściwie cały czas śpiewał i zabawiał wszystkich. Uwielbiał włoskie piosenki i stare przeboje. W szkole też śpiewał. W ogóle był wyjątkowym pedagogiem. To, jakie numery wywijał w szkole, stały się tematem wielu opowieści. Raz przefarbował sobie włosy na zielono, a innym razem przebrał się za ucznia. Włożył szorty i ustawił się z pierwszakami w rzędzie. W ratuszu był jednak spokojny, ale tylko wtedy, gdy musiał taki być. Prywatnie cały czas był uśmiechnięty. I takim go zapamiętam.
On śpiewał, właściwie cały czas śpiewał i zabawiał wszystkich. Uwielbiał włoskie piosenki i stare przeboje. W szkole też śpiewał. W ogóle był wyjątkowym pedagogiem. To, jakie numery wywijał w szkole, stały się tematem wielu opowieści. Raz przefarbował sobie włosy na zielono, a innym razem przebrał się za ucznia. Włożył szorty i ustawił się z pierwszakami w rzędzie. W ratuszu był jednak spokojny, ale tylko wtedy, gdy musiał taki być. Prywatnie cały czas był uśmiechnięty. I takim go zapamiętam.
ADA ROMANOWSKA, pj
Komentarze (13) pokaż wszystkie komentarze w serwisie
Komentarze dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się.
Zacznij od: najciekawszych najstarszych najnowszych
Zaloguj się lub wejdź przez
-
-
-
-
-
Pokaż wszystkie komentarze (13)Jaromir #2175571 | 83.9.*.* 6 lut 2017 09:46
Ogromny szacunek Panie Stanisławie dla Pana od młodzieży z lat 80 naszej szkoły 25 -tki .
Ocena komentarza: warty uwagi (1) odpowiedz na ten komentarz
mm #2175544 | 89.228.*.* 6 lut 2017 09:10
Pewnie dyrektorem szkoły byłby dłużej, ale "musiał zrezygnować w 2010 roku, bo został radnym".
odpowiedz na ten komentarz
ME #2175432 | 83.31.*.* 5 lut 2017 21:48
Do widzenia Panie Stanisławie, będę zawsze pamiętać Pana uśmiech.
odpowiedz na ten komentarz
pracownik szkoly #2175333 | 31.0.*.* 5 lut 2017 18:48
Jak szef menda nieziemska jako pedagog niezly
Ocena komentarza: poniżej poziomu (-4) odpowiedz na ten komentarz pokaż odpowiedzi (2)
olsztyn-kocham #2175283 | 5 lut 2017 17:21
ta Ciunel już się "przeżarła"-nie pomogło przefarbowanie-jak mógł odmówić takiej Ciunel.
Ocena komentarza: poniżej poziomu (-2) odpowiedz na ten komentarz