Pytanie Trumpa

Donald Trump ogłosił kilka miesięcy temu, że będzie dyktatorem podczas pierwszego dnia swojej drugiej kadencji. Wielu przekonywało, że to metafora. Inni obawiali się, że może być inaczej. Okazało się, że prezydent USA użył jednak metafory. Trzeba jednak przyznać, że wiele podpisanych przez niego prezydenckich rozporządzeń ma charakter systemowy. Dotyczy to na przykład ograniczenia prawa ziemi, czyli zasady, że każda osoba urodzona na terytorium USA nabywa obywatelstwo. Gwarantuje to jedna z poprawek do Konstytucji. Nic dziwnego, że wielu uznanych prawników żywi przekonanie, że Konstytucji nie można zmieniać czy ograniczać za pomocą rozporządzeń. Jest więc niemal pewne, że nowe prawo zostanie zaskarżone do sądu. Przejdzie pewnie całą ścieżkę sądowniczą i zakończy ją w Sądzie Najwyższym. Tam konserwatyści mają przewagę 6 do 3, czyli tak zwaną superwiększość. Jak orzekną? Tego nikt nie jest w stanie dzisiaj powiedzieć. Pewne jest również to, że nie tylko rozporządzenie ograniczające działanie prawa ziemi trafi przed oblicze amerykańskich sądów. Te będą miały ręce pełne roboty.

Dlaczego więc Trump zdecydował się na taki krok. Odpowiedzi są dwie. Po pierwsze, bo tak obiecał w kampanii wyborczej. Trump chce pokazać sprawczość, zademonstrować swoim wyborcom, że „dowozi”. Po drugie, Trump chce umieścić w centrum amerykańskiej debaty publicznej pytanie „Kto tak naprawdę jest Amerykaninem?”.

Dlaczego? Bo tego również oczekują jego wyborcy, a przynajmniej ich radykalnie prawicowe skrzydło, któremu nie podobała się przemiany społeczne, kulturowe, w amerykańskim społeczeństwie. Wagę tego zasadniczego pytania wzmacnia akcja deportacyjna, które może objąć wszystkich migrantów bez ważnych dokumentów zezwalających na pobyt w USA. Część nich, co jest tajemnicą poliszynela, zamieszkuje dzielnice, gdzie często można usłyszeć na ulicach język polski. Na pewno dla wielu jest to nieoczekiwany efekty wiktorii Trumpa.

Marcin Kulasek, minister nauki i szkolnictwa wyższego