Numer dwa

Tydzień temu pisałem o Joe Bidenie, oddając hołd jego mądrości i odpowiedzialności. Kamala Harris miała absolutną rację, mówiąc, że Biden zrobił w czasie jednej kadencji więcej niż większość amerykańskich prezydentów w czasie dwóch kadencji. Zapamiętamy go w Polsce z polityki międzynarodowej, ze wsparcia dla Ukrainy, z dwóch wizyt w naszym państwie. Biden ma jednak dorobek w polityce wewnętrznej; udało mu się przez podzielony politycznie Kongres przeprowadzić ustawodawstwo, które – na co liczy – umożliwi transformację energetyczną USA w stronę zielonej energii i pozwoli skutecznie rywalizować z Chinami. Bidena – poza wiekiem – pokonała natomiast inflacja. Chociaż znacznie niższa niż w Polsce za rządów PiS jest ona w USA, cały czas poważnym tematem rozmów. Amerykanie są w większości przekonani, że za Trumpa gospodarka funkcjonowała lepiej.

Trumpa natomiast zaczyna ciągnąć w dół jego wybór J.D. Vance’a na kandydata na wiceprezydenta. Demokraci wyciągnęli nagranie sprzed 3 lat, w którym wytyka Kamali Harris, że jest bezdzietną posiadaczką kota. To nie spodobało się zarówno kobietom, jak i posiadaczom kotów. Demokraci przekonują, że Vance jest po prostu „dziwny” i tacy ludzie jak on nie powinni rządzić supermocarstwem.

Problemy Vance’a wskazują, przed jakim wyzwaniem stoi Harris, dokonując selekcji swojego kandydata na wiceprezydenta. Panuje przekonanie, że będzie to biały mężczyzna – najpewniej gubernator stanu swingującego, czyli takiego, gdzie walka o głosy elektorskie toczyć będzie się w sposób niezwykle zacięty. W tym kontekście wymienia się przede wszystkim gubernatorów Pensylwanii i Arizony. Możliwy jest też wybór gubernatora Minnesoty, która głosuje na demokratów, lub Kentucky, które raczej na pewno poprze Trumpa, ale gubernatorem z sukcesami jest demokrata. Josh Shapiro, Mark Kelly, Tim Walz, Andy Beshear – to prawdopodobne nazwiska demokratycznego kandydata na prezydenta. A być może przyszłego wiceprezydenta.

Marcin Kulasek, wiceminister aktywów państwowych