Wizyta w Świątyni Literatury w Hanoi
2024-07-21 15:36:11(ost. akt: 2024-07-21 15:46:45)
W zwiedzałem ciekawe miejsce – Świątynię Literatury. Jest to zespół budynków, który powstał w 1070 r. jako świątynia za czasów króla Ly Thanh Tonga przeznaczony na uczelnię kształcącą urzędników państwowych zgodnie z zasadami konfucjanizmu (system filozoficzno-religijny zapoczątkowany w Chinach przez filozofa Konfucjusza w V w. p.n.e.) - relacjonuje podróżnik Andrzej Malinowski. Cz. 6
Wietnam, Hanoi, 6 lipca 2024 r.
Świątynia ma kształt prostokąta i jest otoczona murem. Wzdłuż głównej osi położone są kolejne dziedzińce z sadzawkami i bramy. Dziedzińców jest 5 (umiejscowione jeden za drugim) symbolizujących 5 elementów natury: wodę, ogień, metal, drewno i ziemię. Środkiem prowadzi droga, która była przeznaczona dla króla. Bocznymi ścieżkami wchodzili urzędnicy, nauczyciele, wojskowi i uczniowie. Pierwsze dwa dziedzińce to małe parki. Na trzecim, zwanym Ogrodem Nagrobków znajduje się Studnia Niebiańskiej Czystości. Na czwartym (Sanktuarium Mądrości) są sale, w których na ołtarzach stoją wizerunki Konfucjusza i jego czterech najbliższych uczniów oraz wyróżnionych filozofów. Na piątym dziedzińcu stał uniwersytet. Świątynia Literatury została zaprojektowana zgodnie z chińskimi zasadami architektonicznymi.
Na początku świątynia pełniła funkcje religijne, ale po kilku latach zaczęła być miejscem edukacyjnym. Powstał tu pierwszy w Wietnamie Narodowy Uniwersytet, na którym kształcili się przedstawiciele sfer wyższych i członkowie rodziny królewskiej. Później stał się centrum narodowej oświaty.
Studia trwały od 3 do 7 lat. Program nauczania obejmował administrację, politykę, literaturę, poezję, historię Chin i etykę. Na koniec edukacji przeprowadzane były bardzo trudne egzaminy. W ciągu 700 lat istnienia uniwersytetu egzaminy zdało 2313 osób (ich nazwiska zostały wyryte na kamiennych stelach niesionych przez żółwie, uznawane za symbol mądrości i długowieczności; ze 116 tablic, do dziś zachowały się 82). W 1733 r. na 3 tysiące studentów egzaminy zdało tylko 8. Egzaminy składały się z pięciu części i trwały kilka miesięcy. Nadawany był tytuł doktora. Najzdolniejsi uczniowie zdawali egzamin przed obliczem króla, który sam zadawał pytania i sporządzał listę najlepszych studentów oraz dodatkowo wskazywał trzech wybitnych.
Wietnam przykłada ogromne znaczenie do systemu edukacji. Obecnie edukacja przedszkolna w Wietnamie jest opcjonalna. Natomiast szkoła podstawowa obowiązkowa i trwa 5 lat. Szkoła średnia to gimnazjum (od klasy 6 do 9) i liceum (kl. 10-12). Edukacja wyższa obejmuje uniwersytety, instytuty i akademie.
Oprócz nowoczesnej edukacji dzieci uczą się także tradycyjnych umiejętności i rzemiosła (tkactwo, haft, gotowanie tradycyjnych potraw). Skala ocen dziesięciostopniowa, wakacje trwają 3 miesiące, a program nauczania opiera się na konfucjańskiej myśli edukacyjnej. Konfucjusz rzekł m.in.: „Uczyć się bez myślenia to zmarnowana praca. Myśleć bez uczenia się to pustka”, „Powiedź mi, a zapomnę, pokaż mi, a zapamiętam, pozwól mi zrobić, a zrozumiem”, „Człowiek szlachetny nie szafuje obietnicami, lecz czyni więcej niż przyrzekł”, „Nie myśl o tym, że inni cię nie doceniają. Myśl o tym, że sam nie doceniasz innych”, „Gdy przestrzegane są w państwie zasady, wstyd gdy kto biedny lub nie daje rady. Gdy w kraju zasad nikt słuchał nie będzie, wstyd być bogatym albo na urzędzie”.
Nauczyciele w Wietnamie są obdarzani ogromnym szacunkiem. 20 listopada obchodzony jest Dzień Nauczyciela. Wtedy uczniowie czytają przygotowane dla nauczycieli wiersze, śpiewają piosenki, częstują potrawami przez siebie przygotowanymi, wręczają karty okolicznościowe i bukiety kwiatów. CDN.
Andrzej Malinowski
Świątynia ma kształt prostokąta i jest otoczona murem. Wzdłuż głównej osi położone są kolejne dziedzińce z sadzawkami i bramy. Dziedzińców jest 5 (umiejscowione jeden za drugim) symbolizujących 5 elementów natury: wodę, ogień, metal, drewno i ziemię. Środkiem prowadzi droga, która była przeznaczona dla króla. Bocznymi ścieżkami wchodzili urzędnicy, nauczyciele, wojskowi i uczniowie. Pierwsze dwa dziedzińce to małe parki. Na trzecim, zwanym Ogrodem Nagrobków znajduje się Studnia Niebiańskiej Czystości. Na czwartym (Sanktuarium Mądrości) są sale, w których na ołtarzach stoją wizerunki Konfucjusza i jego czterech najbliższych uczniów oraz wyróżnionych filozofów. Na piątym dziedzińcu stał uniwersytet. Świątynia Literatury została zaprojektowana zgodnie z chińskimi zasadami architektonicznymi.
Na początku świątynia pełniła funkcje religijne, ale po kilku latach zaczęła być miejscem edukacyjnym. Powstał tu pierwszy w Wietnamie Narodowy Uniwersytet, na którym kształcili się przedstawiciele sfer wyższych i członkowie rodziny królewskiej. Później stał się centrum narodowej oświaty.
Studia trwały od 3 do 7 lat. Program nauczania obejmował administrację, politykę, literaturę, poezję, historię Chin i etykę. Na koniec edukacji przeprowadzane były bardzo trudne egzaminy. W ciągu 700 lat istnienia uniwersytetu egzaminy zdało 2313 osób (ich nazwiska zostały wyryte na kamiennych stelach niesionych przez żółwie, uznawane za symbol mądrości i długowieczności; ze 116 tablic, do dziś zachowały się 82). W 1733 r. na 3 tysiące studentów egzaminy zdało tylko 8. Egzaminy składały się z pięciu części i trwały kilka miesięcy. Nadawany był tytuł doktora. Najzdolniejsi uczniowie zdawali egzamin przed obliczem króla, który sam zadawał pytania i sporządzał listę najlepszych studentów oraz dodatkowo wskazywał trzech wybitnych.
Wietnam przykłada ogromne znaczenie do systemu edukacji. Obecnie edukacja przedszkolna w Wietnamie jest opcjonalna. Natomiast szkoła podstawowa obowiązkowa i trwa 5 lat. Szkoła średnia to gimnazjum (od klasy 6 do 9) i liceum (kl. 10-12). Edukacja wyższa obejmuje uniwersytety, instytuty i akademie.
Oprócz nowoczesnej edukacji dzieci uczą się także tradycyjnych umiejętności i rzemiosła (tkactwo, haft, gotowanie tradycyjnych potraw). Skala ocen dziesięciostopniowa, wakacje trwają 3 miesiące, a program nauczania opiera się na konfucjańskiej myśli edukacyjnej. Konfucjusz rzekł m.in.: „Uczyć się bez myślenia to zmarnowana praca. Myśleć bez uczenia się to pustka”, „Powiedź mi, a zapomnę, pokaż mi, a zapamiętam, pozwól mi zrobić, a zrozumiem”, „Człowiek szlachetny nie szafuje obietnicami, lecz czyni więcej niż przyrzekł”, „Nie myśl o tym, że inni cię nie doceniają. Myśl o tym, że sam nie doceniasz innych”, „Gdy przestrzegane są w państwie zasady, wstyd gdy kto biedny lub nie daje rady. Gdy w kraju zasad nikt słuchał nie będzie, wstyd być bogatym albo na urzędzie”.
Nauczyciele w Wietnamie są obdarzani ogromnym szacunkiem. 20 listopada obchodzony jest Dzień Nauczyciela. Wtedy uczniowie czytają przygotowane dla nauczycieli wiersze, śpiewają piosenki, częstują potrawami przez siebie przygotowanymi, wręczają karty okolicznościowe i bukiety kwiatów. CDN.
Andrzej Malinowski