„Idzie, idzie Bóg prawdziwy…” - tradycja i symbole Bożego Ciała

To jedno z najważniejszych świąt katolickich i jest bardzo mocno wpisane w krajobraz naszej Ojczyzny jak również w religijny wymiar życia wierzących katolików. Jednak na samym początku tego artykułu, trzeba zapytać o źródło tego święta? Źródło jest jedno, to Najświętszy Sakrament, którego rocznicę ustanowienia obchodzi Kościół Katolicki w Wielki Czwartek. Ponieważ jednak radosne wspomnienie Ostatniej Wieczerzy tłumiło w Wielkim Tygodniu rozważanie Męki Pańskiej, zostało ustanowione osobne święto, którego celem jest publiczne wyznanie wiary w obecność Pana Jezusa w Najświętszym Sakramencie. Oddanie Mu należnej czci, uwielbienie, podziękowanie za łaski płynące przez ten Sakrament, wreszcie przebłaganie Go za zniewagi wyrządzone przez ludzką słabość i duchowa oziębłość.
Poznaliśmy źródło świętowania Bożego Ciała. Zapytajmy teraz o powód świętowania. Powodem ustanowienia tego święta były objawienia, jakie miewała św. Julianna, augustynka z Cornillon. Po zbadaniu sprawy ustanowiono święto w diecezji Liege (Belgia). Papież Urban IV wprowadził je do całego Kościoła Katolickiego.
Nieodłącznym elementem świętowania Bożego Ciała są uroczyste procesje podczas których niesie się Najświętszy Sakrament, śpiewane są pieśni eucharystyczne, niesione chorągwie kościelne i feretrony, a młode dziewczynki sypią kwiaty. Dekoruje się ponadto ulice i domy emblementami religijnymi, obrazami i figurami, unosi się zapach kadzidła. Procesja ma w założeniu dać możliwość publicznego wyznania wiary, być znakiem tego, że nie wstydzimy się Pana Boga i chcemy, aby nas prowadził. Kardynał Joseph Ratzinger późniejszy papież Benedykt XVI w książce pt. „Eucharystia – Bóg blisko nas” pisał: „Chcąc zrozumieć znaczenie tego święta, warto po prostu spojrzeć na liturgię, w której Kościół – celebrując ją objaśnia sens tej uroczystości. Stać przed Panem, iść z Nim i klęczeć przed Nim – to trzy elementy budujące ten dzień”.
W trakcie procesji wierni zatrzymują się przy czterech ołtarzach, przy których następuje odczytanie fragmentu Ewangelii. Liczba „cztery” jest symbolem czterech redakcji ewangelicznych oraz czterech stron świata. Przy pierwszym ołtarzu odczytywany jest fragment św. Mateusza o Ostatniej Wieczerzy. Drugi ołtarz, to fragment św. Marka o rozmnożeniu chleba, przy trzecim ołtarzu odczytywany jest fragment św. Łukasza i uczniach z Emaus. Ostatni ołtarz jest związany z fragmentem św. Jana i porusza temat jedności.
Boże Ciało, to nie tylko piękna tradycja, którą należy pielęgnować, ale to przede wszystkim święto wiary, które ma przyczynić się do miłości, czci i pobożności względem Najświętszego Sakramentu. Wszystkim Czytelnikom, życzę błogosławionego święta Bożego Ciała, przywołując w tym miejscu słowa Benedykta XVI: „Kto wierzy, nigdy nie jest sam”.
ks. Wojciech Osicki
Proboszcz Parafii pw. Św. Jakuba Apostoła w Mikołajkach