Historię nowomiejskiego cmentarza warto przypomnieć, chociażby przy okazji dnia Wszystkich Świętych, kiedy częściej odwiedzamy nekropolię.

Od początku zachowany był układ alejowo - kwaterowy. Do dnia dzisiejszego zachowało się kilkanaście nagrobków o wartościach historycznych i artystycznych. Najstarsze z nich pochodzą z lat 1853 — 1880 i z początku XX wieku, a powstały w latach 1906 do 1915.
Warto zaznaczyć, że w 1948 roku w granice cmentarza parafialnego włączono część cmentarza ewangelickiego, nieczynnego od końca drugiej wojny światowej. Budowlą dominującą w obrazie architektonicznym starego cmentarza jest wybudowana w neoklasycystycznym stylu kostnica z przyległymi kaplicami grobowymi.
Najstarszym elementem, który zachował się na cmentarnym terenie, jest tablica z piaskowca z wykutą datą 10 maja 1649 roku i inskrypcją: „W Bogu zasnęła na wieki świętej pamięci zacna i szanowana pani Anna Wolwerańska w wieku 19 lat”. Epitafium jest obecnie zamocowane pod fragmentem ceglanej budowli, tuż przy wejściu na cmentarz od południowej strony.
Na nekropolii zachowało się kilkanaście nagrobków o cechach zabytków, kaplica i ciekawa architektonicznie główna brama. Ze smutkiem trzeba zauważyć, że wiele starych nagrobków w ostatnich latach zniknęło. Na szczęście niektóre z nich są pielęgnowane przez rodziny zmarłych. Są także takie o walorach zabytkowych, które mocno nadgryzł nieubłagany ząb czasu i potrzebują natychmiastowej konserwacji. ul