CZYTAM BO LUBIĘ: Jaki kształt ma woda?

Akcja tej porywającej opowieści o kobiecie i jej samotności, o mężczyźnie i jego traumie oraz o niezwykłej istocie, która na zawsze zmienia te dwa życia, rozgrywa się na początku lat 60., kiedy Amerykanami targały nowe, potężne lęki. Był to okres największych obaw przed wojną nuklearną ze Związkiem Radzieckim.

Tajny rządowy Ośrodek Badań Kosmicznych Occam w Baltimore otrzymuje do analizy niezwykły obiekt: humanoidalną istotę schwytaną w wodach Amazonii. W laboratorium toczy się gra wywiadów i sprzecznych stanowisk: jedni naukowcy chcą stworzenie uśmiercić i zbadać jego organizm, by odkryć tajemnicę odległych podróży kosmicznych, inni natomiast proponują utrzymywać je przy życiu dla dobra postępu technologicznego. Tymczasem pomiędzy istotą a opiekującą się nią w tajemnicy jedną z woźnych, która porozumiewa się ze stworem za pomocą języka migowego, nawiązuje się zaskakująco głęboka więź…

Elisa uświadamia sobie, że to nie żadna bestia, lecz wrażliwa i krucha istota, która została już w dniu urodzenia skazana na życie w cierpieniu w świecie ludzi.

„Chciałem stworzyć piękną, elegancką historię o nadziei i odkupieniu jako antidotum na cynizm naszych czasów. Chciałem, żeby ta opowieść przybrała formę baśni, czyli świata, w którym niepozorna bohaterka spotyka na swojej drodze coś bardziej potężnego i transcendentalnego, niż wszystko, czego doświadczyła do tej pory. A potem uznałem, że świetnym pomysłem będzie przedstawić tę miłość na tle czegoś tak banalnego i złego jak nienawiść pomiędzy narodami, czyli zimnej wojny oraz nienawiść między ludźmi na tle rasowym, etnicznym, intelektualnym i płciowym” – mówi Guillermo del Toro. Fakt, iż dwie główne postaci tej historii nie mówią w konwencjonalnym sensie, jedynie uwydatnia ich wzajemne uczucie, eliminując nieporozumienia w komunikacji, często stające między ludźmi. „Miłość z natury jest tak potężna, że słowa nie są potrzebne” – dodaje reżyser.

Czytaj e-wydanie ">kliknij.