Bezpieczne dzieci na drodze - wspólna odpowiedzialność rodziców i opiekunów

Zgodnie z przepisami, dzieci do 7. roku życia nie mogą samodzielnie poruszać się po drodze. Mogą to robić jedynie pod opieką osoby dorosłej lub starszego opiekuna, który ukończył 10 lat. Co to znaczy? Ma to swoje bardzo ważne uzasadnienie. Zgodnie z orzecznictwem tak małe dziecko nie jest na tyle osobą racjonalną i przewidującą, aby można było mieć pewność, że poruszając się bez opieki nie spowoduje ono zagrożenia czy to dla siebie, czy też dla innych uczestników ruchu.

Dlatego pierwsze lata szkolne to czas, gdy rodzice i opiekunowie ponoszą pełną odpowiedzialność za obecność dziecka na drodze.
To na nich spoczywa obowiązek nauki zasad bezpieczeństwa, takich jak:
- zatrzymywanie się przed przejściem i upewnienie, że można wejść na pasy,
- noszenie odblasków po zmroku,
- poruszanie się wyłącznie chodnikiem lub poboczem, jeśli chodnika nie ma,
- korzystanie z kasku podczas jazdy rowerem, na rolkach czy hulajnogą.
Dzieci uczą się przede wszystkim poprzez obserwację. Jeżeli rodzic sam przechodzi przez jezdnię w miejscu niedozwolonym albo ignoruje czerwone światło, maluch szybko uzna takie zachowanie za „normalne”.
Dlatego przypominamy! Najlepszą lekcją bezpieczeństwa jest dobry przykład dawany każdego dnia!

Apelujemy do wszystkich rodziców:
- Rozmawiajcie z dziećmi o zagrożeniach na drodze.
- Pokażcie im w praktyce, jak prawidłowo przechodzić przez przejście.
- Wyposażcie je w elementy odblaskowe.

Rodzice i opiekunowie ponoszą pełną odpowiedzialność za bezpieczeństwo dzieci, które same nie są jeszcze gotowe, by właściwie ocenić sytuację na drodze. Waszym zadaniem jest uczyć, przypominać i towarzyszyć im w drodze, aby z każdym rokiem stawały się bardziej świadomymi uczestnikami ruchu drogowego.

(pk)