CZYTAMY Z MIKOŁAJEM KOPERNIKIEM

- Nazwaliśmy tak nasze przedsięwzięcie, bo chcieliśmy uczcić przypadające w tym roku dwie rocznice związane z Mikołajem Kopernikiem: 550 rocznicę urodzin wielkiego astronoma i 480 rocznicę jego śmierci – wyjaśnia nauczyciel bibliotekarz, inicjator projektu. – Dołożyliśmy też starań, aby ich obchody powiązać z promocją czytania, gdyż Kopernik był człowiekiem , który miłował księgi: czytał je i sam pisał. Wybór Zamku Lidzbarskiego też wydaje się być oczywisty. Tu wybitny astronom spędził ponad dziesięć lat swojego życia jako urzędnik pracujący u swojego wuja biskupa Łukasza Watzenrode.

Czytanie w ramach ogólnopolskiej kampanii „Jak nie czytam jak czytam” odbywało się na kilku przystankach. Pierwszym z nich było czytanie przed gmachem zamku. Zanim uczniowie weszli w jego mury, zatrzymali się przed fasadą, aby rozpocząć tego dnia przygodę z książką.

Drugim przystankiem była chwila czytania na dziedzińcu zamkowym, gdzie powitała gości pani kustosz Beata Błażejewicz- Holzhey, która była przewodniczką w wędrówce po zamkowych wnętrzach i towarzyszyła w czytelniczej przygodzie.

Następnie dzieci weszły po stromych schodach do Wielkiego Refektarza, gdzie odbył się trzeci przystanek czytelniczy, najbardziej rozbudowany. Jako mieszkaniec Zamku Lidzbarskiego Kopernik jadał tu posiłki, które podawano dwa razy dziennie: o godzinie dziesiątej i szesnastej. W tym miejscu uczniowie zaprezentowali przyniesione przez siebie książki, opowiedzieli, co ich skłoniło do wyboru i przeczytali wybrane fragmenty. Tutaj też odbyły się zajęcia czytelnicze prowadzone przez panią kustosz w oparciu o książeczki Jakuba Maliszewskiego „ Tajemnice zamku w Lidzbarku Warmińskim czyli o Mikołaju Koperniku i nie tylko”.

Oprócz rozwiązywania zagadek miało miejsce też głośne czytanie tej pozycji. Wspominano tu też innego wielkiego mieszkańca Zamku Lidzbarskiego związanego z literaturą: Ignacego Krasickiego, twórcy m.in. ponad stu bajek. Z Wielkiego Refektarza dzieci udały się go oratorium w wieży, w którym pracował biskup Watzenrode, a sam astronom zapewne często do niego przychodził. To był trzeci przystanek na czytanie.

Aby uczestniczyć w czwartym przystanku czytelniczym goście musieli zejść do podziemnego lochu, gdzie znajdowała się komnata zapomnienia.

Piąty przystanek, na którym uczniowie mogli sobie poczytać znajdował się przed portretem wielkiego astronoma i jego wuja. W tej sali wiszą obrazy znamienitych mieszkańców Zamku Lidzbarskiego. Początkowo była ona przeznaczona dla urzędników dworu biskupiego.

I wreszcie przyszedł czas na szósty, ostatni już przystanek na czytanie. Miał on miejsce w mocnym słońcu w krużgankach zamkowych z tą myślą, że Kopernik wielokrotnie przechadzał się po nich i też cieszył się tym samym Słońcem, które udało się mu wstrzymać, aby poruszyć Ziemię.

- Cieszę się, że mogłam spotkać się z tak aktywnymi uczniami, którzy poprzez to, że czytają, stają się ciekawymi indywidualnościami; zależy im na wiedzy i chcą w życiu coś osiągnąć – podsumowuje akcję pani Beata. – To takie „złote dzieci”, które w dzisiejszym świecie są mniejszością. Można zatem żywić nadzieję, że w przyszłości, gdy dorosną, mogą stać się osobowościami na miarę Mikołaja Kopernika.
Wojciech Karolonek