Pożegnanie Wiktora Tołkacza

Uroczystości pogrzebowe zaplanowano na 25 maja o godz. 11.00 kościele p.w. św. Andrzeja Boboli w Iławie, gdzie na tamtejszym cmentarzu spocznie ciało Wiktora Tołkacza.

Wiktor Tołkacz urodził się w 1930 w Święcianach. Do Lidzbarka Warmińskiego przyjechał w 1945 roku.

Pracę zawodową jako nauczyciel rozpoczął w 1951 roku w Rogóżu, a następnie od roku 1956 pracował w Szkole Podstawowej nr 1 w Lidzbarku Warmińskim. W roku 1986 przeszedł na zasłużoną emeryturę. Już jako emeryt powrócił jeszcze na parę lat do pracy w szkole w 1988 roku.

Był wychowawcą wielu pokoleń uczniów, wspaniałym pedagogiem, prawdziwym pasjonatem sportu. Swoją pasją zarażał wielu. Jego dawni uczniowie do dziś ciepło i serdecznie Go wspominają.

Był organizatorem imprez sportowych na terenie szkoły i współorganizatorem imprez sportowych na terenie miasta. W ramach zajęć Szkolnego Klubu Sportowego "Sztubak" opiekował się drużyną piłki siatkowej chłopców i dziewcząt.

Podopieczni Pana Wiktora często zajmowali czołowe miejsca w rozgrywkach sportowych na szczeblu województwa.

Wielokrotnie nagradzany i odznaczany – między innymi: Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Odznaką Honorową Zasłużony dla Warmii i Mazur. Pozostawił w historii Szkoły pięknie zapisaną kartę.

Dziękujemy za trud wniesiony w rozwój naszej placówki.
Dyrekcja i grono pedagogiczne SP1

Uczył bez słów, tak, że człowiek chciał się na nim wzorować. Wspaniały, dyskretny, obdarzony samymi cnotami. Do każdego wyciągał rękę. Otwarty na ludzi, pomocny dla uczniów. Przepracowałam z nim prawie 20 lat i żadnego, ale to żadnego złego wspomnienia nie mogę znaleźć. Prawdziwy przyjaciel, ojciec, nauczyciel.
(K. Suchecka)

Typ żołnierza niezłomnego. Był wzorem do naśladowania. Wzorem mężczyzny o wysokiej etyce, moralności. Takich ludzi teraz trudno spotkać. Jako nauczyciel wykazywał bardzo duży zasób wiedzy, świetny metodycznie, lekcje zaczynał i kończył z dzwonkiem. Na lekcjach bardzo aktywny, ćwiczył z młodzieżą, dosłownie wtapiał się w nich. Tytan pracy, chyba nigdy nie chorował. "Żelazny Wiktor". Aktywny, sprawny fizycznie do końca.
(B. Karwowski)

Pan Wiktor „od wuefu” był nauczycielem z uczniowskich marzeń: wyrozumiały, tolerancyjny, pogodny, uśmiechnięty i życzliwy. Czuliśmy, że nas lubi i polubiliśmy go od pierwszych zajęć. Ćwiczyliśmy pod jego okiem z zapałem, jak ktoś był mniej sprawny fizycznie, pan Wiktor okazywał dużo cierpliwości, wspierał i pocieszał, z uśmiechem zachęcał do ponownych prób.
Zapamiętałam go jako człowieka o gołębim sercu. Nigdy nie podnosił głosu i nawet rozbrykanym uczniom udzielał się jego spokój i zaangażowanie.
(B. Wyrzykowska)

Wspaniały Człowiek, Nauczyciel, Trener, Wychowawca... Jeden z nielicznych z Grupy NIEZASTĄPIONYCH.... Dziękuję za wszystko Panie Wiktorze.
(S. Sybicki)

To był wspaniały człowiek, trener i nauczyciel...
(B. Zdanowicz)

Nauczył mnie miłości do sportu, zwłaszcza siatkówki
(R. Wierciński)

Żegnamy wspaniałego człowieka, wyjątkowego nauczyciela z pasją, który jest wzorem do naśladowania dla wielu pokoleń. Panie Wiktorze dziękuję za wieloletnią współpracę, serce włożone w edukację i wychowanie, za każde miłe słowo, życzliwość, wsparcie i zaangażowanie w życie naszej Szkoły Podstawowej nr 1. Na zawsze w naszej pamięci. Byłeś, jesteś i będziesz wielki.
(W. Salmanowicz)

Kadra pedagogiczna Szkoły Podstawowej nr 1 w Lidzbarku Warmińskim 1956/1957