Przed nami najważniejsze święto chrześcijan

Wstępem do odchodów świąt Wielkanocnych jest Środa Popielcowa, nazywana też Popielcem. Zaczyna 40-dniowy Wielki Post. W tym dniu wierni idą do kościoła, gdzie podczas nabożeństwa, kapłan posypuje ich głowy popiołem, pochodzącym ze spalonych palm.

Natomiast obchody związane z Wielkanocą rozpoczyna Niedziela Palmowa. Wierni świętuję wtedy wjazd Jezusa do Jerozolimy, kiedy witano Go kwiatami i gałązkami palmowymi. Zwyczaj świecenia zielonych gałązek (dzisiaj palm wielkanocnych) utrwalił się w XI wieku.

W Sobotę Zmartwychwstania Pańskiego święcimy pokarmy. Kiedyś święcenie to odbywało się nie tylko w kościołach, ale też w dworach i w niektórych wiejskich chałupach. W domach najważniejsze jest śniadanie wielkanocne — w niedzielę rano, kiedy to gromadzi się cała rodzina i dzieli święconką.

Do początku XIX wieku święcono wszystko, co miało trafić na świąteczny stół. Wierzono, że poświęcone jedzenie ma niezwykłą moc i że święconka wypędza np. złe moce z gospodarstwa. Dlatego obchodzono z nią trzy razy dookoła dom i obejście.

Małe koszyki, z symboliczną ilością jedzenia wykorzystywanego do dzielenia się w czasie wielkanocnego śniadania, pojawiły się dopiero w XX wieku.

Warto pamiętać, że Wielkanoc jest świętem ruchomym. Jego data zmienia się każdego roku.

Podstawą do wyznaczenia tego święta są ustalenia Soboru Nicejskiego z 325 roku, zgodnie z którymi uroczystość ta przypada w pierwszą niedzielę po pierwszej wiosennej pełni księżyca.

Obchody tego święta bywają więc między 22 marca a 25 kwietnia.
Jak wspomnieliśmy w Kościele Prawosławnym i Greckokatolickim datę Wielkanocy wyznacza kalendarz juliański, a w Kościele Katolickim gregoriański, dlatego na ogół święta te nie pokrywają się.
lub