Odsłonięto pomnik powstańca warszawskiego na lidzbarskim cmentarzu

Bohater powstania warszawskiego mieszkał przez ostatnie lata swojego życia w Lidzbarku Warmińskim w niewielkiej kawalerce przy ul. Warmińskiej. Zmarł 22 maja 1998 r. Pochowano go na lidzbarskim cmentarzu. Przez wiele lat o jego mogiłę dbali sąsiedzi Ewa i Jacek Myślewscy i to oni pomyśleli o tym, by miasto uhonorowało tego bohatera, stawiając mu pomnik.

Pomysł wdrożył w życie inny sąsiad byłego powstańca Andrzej Wejngold, sekretarz Grupy Rekonstrukcji Historycznej Allenstein. O pomoc zwrócił się do władz Lidzbarka Warmińskiego i Społecznego Komitetu Opieki nad Grobami Poległych Żołnierzy Batalionu "Zośka". Spotkał się z przychylnością i tak w miejsce drewnianego krzyża postawiono pomnik, na którym znalazła się notka o tym, że Sęp był żołnierzem Batalionu "Zośka", II Kompanii "Rudy", III Plutonu "Felek".

Wojciech Markowski urodził się 1 stycznia 1927 r. w Łukowie. Przed i w czasie okupacji mieszkał z rodziną w Miłosnej pod Warszawą. W 1937 roku wstąpił w szeregi Związku Harcerstwa Polskiego (47. drużyna Miłosna).

Po wybuchu drugiej wojny światowej rozpoczął działalność konspiracyjną i walkę z okupantem już jako harcerz 2. drużyny Hufca Centrum, Grup Szturmowych Szarych Szeregów oraz jako żołnierz Oddziału Specjalnego "Jerzy" Kedywu Komendy Głównej Armii Krajowej.

1 września 1943 roku powstał batalion Armii Krajowej "Zośka". Sęp wszedł w skład 1. kompanii "Felek". Po reorganizacji znalazł się w III. plutonie AK "Felek" 2. kompanii "Rudy" bataliony "Zośka".

W1944 r. Wojciech Markowski ukończył Szkołę Podchorążych Rezerwy Piechoty Agricola. 
Podczas Powstania Warszawskiego przeszedł szlak bojowy Wola – Kampinos – Żoliborz - Stare Miasto – Śródmieście i Czerniaków.

Za walki powstańcze został odznaczony przez Dowództwo AK dwukrotnie Krzyżem Walecznych, Warszawskim Krzyżem Powstańczym oraz Krzyżem Armii Krajowej, a cały batalion "Zośka" Krzyżem Srebrnym Virtuti Militari V klasy. 


Kompania "Rudy", w której szeregach walczył Wojciech Markowski została uznana przez dowództwo AK za najlepszą z pośród 40-tysięcznej załogi żołnierzy walczących w Powstaniu Warszawskim.

Po upadku powstania Sęp dostał się do niewoli jenieckiej do obozu Sandbostel koło Bremen. Przetransportowany do obozu w Markt Pongau na tereny Austrii doczekał się wyzwolenia w maju 1945 roku.

Od 7 września 1945 roku do 12 maja 1947 roku odbywał służbę wojskową w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie II. Korpus we Włoszech pod dowództwem gen. broni Władysława Andersa. Po rozwiązaniu korpusu wrócił do kraju. Było to 31 maja 1947 roku.

W latach ustroju komunistycznego był represjonowany i więziony w olsztyńskim areszcie. Za przynależność do AK stracił też stanowisko kierownicze i jedynym zawodem jaki mógł w tym czasie wykonywać, mimo swojego wykształcenia i doświadczenia był murarz tynkarz.

Pomnik powstańca odsłonił burmistrz Lidzbarka Warmińskiego Jacek Wiśniowski. Poświęcenia mogiły dokonał proboszcz parafii p.w. św. ap. Piotra i Pawła Roman Chudzik. W uroczystościach wzięły udział między innymi poczty sztandarowe organizacji kombatanckich, w tym Batalionu "Zośka", 9 Warmińskiego Pułku Rozpoznawczego oraz lidzbarskich szkół. Wartę przy grobie bohatera obok żołnierzy pełnili harcerze Hufca Orneta.

lub, a.w.

Czytaj e-wydanie ">kliknij
Problem z założeniem profilu? Potrzebujesz porady, jak napisać tekst? Napisz do mnie. Pomogę: Igor Hrywna