Święto Książki z "Hobbitem"

Przedstawienie było przygotowywane z wielkim rozmachem. Już dwa miesiące przed premierą rozpoczęły się próby, potem z wielką pieczołowitością przygotowywano scenografię i dobierano muzykę do poszczególnych scen. Młodzi aktorzy dawali z siebie wszystko, by wypaść przed publicznością jak najlepiej. Strojów użyczyła Pracownia Teatralna przy Lidzbarskim Domu Kultury. Współorganizatorem obchodów Światowego Dnia Książki w lidzbarskiej „czwórce” była biblioteka szkolna.

Tematyka przedstawienia nawiązuje do legendy, która towarzyszy Świętu Książki obchodzonemu 23 kwietnia. Tego bowiem dnia św. Jerzy pokonał smoka. Smoka pokonuje również Bard Łucznik w „Hobbicie”, więc ten fakt doskonale komponuje się ze wspomnianą legendą.

W przedstawieniu przewodnikiem po świecie fantastycznych postaci jest sam Tolkien, który, siedząc w domowym zaciszu, stuka w klawisze starej maszyny do pisania i snuje swoją opowieść. Na scenie pojawia się najpierw bosy hobbit Bilbo, który nad wszystko ceni sobie palenie fajki w głębi swojej nory. W którymś momencie akcji przybywa do niego czarodziej Gandalf, aby zaprosić go na wyprawę. Hobbit, raczej nieskory do przeżywania przygód, bo wiążą się one dla niego z nieprzyjemnościami, zburzonym spokojem i brakiem wygód, w końcu daje się namówić i podejmuje wyzwanie. Razem z krasnoludami przemierza fantastyczną krainę, by dotrzeć do Samotnej Góry, gdzie mieszka wspaniały smok Smaug w otoczeniu zrabowanych skarbów. W międzyczasie kompania spotyka Elronda i ogląda zadziwiający taniec elfów leśnych. Kulminacyjnym punktem jest spotkanie w ciemnej jaskini ze Smaugiem i pokonanie go po dramatycznej rozgrywce. Na zakończenie Bilbo spisuje swoje wspomnienia z wyprawy i dobrodusznie przekomarza się z Tolkienem: - No więc tę książkę napisałeś ty, czy ja?

Reżyserka przedstawienia pani Sylwia Gnat powiedziała po przedstawieniu zwracając się do licznie zgromadzonej publiczności: - Historia, którą obejrzeliście nigdy się nie wydarzyła i nigdy się nie wydarzy, a być może się mylę… Może dzieje się za każdym razem, kiedy otwieramy książkę…

Wojciech Karolonek