Przed nami najważniejsze święto chrześcijan

Przypomnijmy. Wstępem do odchodów świąt Wielkanocnych jest Środa Popielcowa, nazywana też Popielcem. Zaczyna 40-dniowy Wielki Post. W tym dniu wierni idą do kościoła, gdzie podczas nabożeństwa, kapłan posypuje ich głowy popiołem, pochodzącym ze spalonych palm.

Natomiast obchody związane z Wielkanocą rozpoczyna Niedziela Palmowa, którą właśnie mamy za sobą, bo była 24 marca. Tego dnia wierni świętuję wjazd Jezusa do Jerozolimy, kiedy witano Go kwiatami i gałązkami palmowymi. Zwyczaj świecenia zielonych gałązek (dzisiaj palm wielkanocnych) utrwalił się w XI wieku.

W Sobotę Zmartwychwstania Pańskiego święcimy pokarmy. Kiedyś święcenie to odbywało się nie tylko w kościołach, ale też w dworach i w niektórych wiejskich chałupach. W domach najważniejsze jest śniadanie wielkanocne — w niedzielę rano, kiedy to gromadzi się cała rodzina i dzieli święconką.

Do początku XIX wieku święcono wszystko, co miało trafić na świąteczny stół. Wierzono, że poświęcone jedzenie ma niezwykłą moc i że święconka wypędza np. złe moce z gospodarstwa. Dlatego obchodzono z nią trzy razy dookoła dom i obejście.

Małe koszyki, z symboliczną ilością jedzenia wykorzystywanego do dzielenia się w czasie wielkanocnego śniadania, pojawiły się dopiero w XX wieku. O tym co symbolizują poszczególne elementu zawartości koszyczka, piszemy na kolejnej stronie.

Warto pamiętać, że Wielkanoc jest świętem ruchomym. Jego data zmienia się każdego roku. Podstawą do wyznaczenia tego święta są ustalenia Soboru Nicejskiego z 325 roku, zgodnie z którymi uroczystość ta przypada w pierwszą niedzielę po pierwszej wiosennej pełni księżyca.
Obchody tego święta bywają więc między 22 marca a 25 kwietnia. Tym razem Wielkanoc przypada na 31 marca.

Fot. pixabay