Podróżnik z Iławy zmierza do Mongolii – poznaj historię Buriata i jego trzech „dziewojek”

Dziś kolejna dawka relacji z ostatnich dni niezwykłej podróży „Miłego”. Autostopowicz tuż przed wyjazdem, podczas wizyty w naszej redakcji, mówił, że dzięki podróży chce poznać świat i kulturę azjatyckiej części Rosji. Właśnie to robi... A niedługo pierwsza relacja wysłana z Mongolii.

ZOBACZ ZDJĘCIA Z WYPRAWY

Dzień dobry! Hej! Cześć!
W dniu dzisiejszym przekroczyliśmy granice 4.000 osób, wow! Chyba naprawdę lubię czytać o marzeniach.

Dzień 15.
Od rana zrobiłem sobie treking po wyspie. Po 7 godzinach wróciłem do namiotu. Pogoda dopisuje, jest pięknie.

Po 2 godzinach nieustannego przemierzania wyspy znalazłem małą wyspę na którą można było dostać się przechodząc 100 metrów po lodowatej wodzie do kolan. Jako, że postawiłem sobie wyzwanie: "Miły, Ty nie dasz rady?" oczywiście po chwili byłem już w drodze. Okazało się, że po początkowo piaszczystym dnie, zaczęły się schody, w postaci kamieni. Jeden zły ruch i ląduje w wodzie, a ze mną: paszport, kamera, telefon, tablet i cała wyprawa. Szkoda, że pomyślałem dopiero jak doszedłem.

Na wyspie byłem sam. Tylko ptaki czasami przypominały, że to ich dom. Wdrapałem się na sam szczyt i poczułem tą niesamowitą wolność. Z całych sił wykrzyczałem: Jestem szczęśliwy!! Tak, że ptaki obruszyły się z miejsc.

Po powrocie siedząc przy namiocie podszedł do mnie chłopak z Władywostoku, który również podróżuje autostopem. Rozbił się obok mojego namiotu i wreszcie miałem odmianę w postaci języka angielskiego.

W pobliżu jest też duża rodzinka z Mongolii, która niespodziewanie przywołała mnie na grilla
- E Polak, davaj do nas!
Zjadłem tradycyjnego mięsnego szaszłyka mongolskiego, ja pikole. Magda Gessler niech nauki bierze. Genialne.

Jest nas 4000, a ciekawi mnie to z jakich miast na świecie, w Europie i Polsce czytacie posty, pochwalcie się! A udostępniając, robicie mi super prezent. Pozdrowienia!!
Zdjęcie z mojej samotnej wyspy!
-------------------
Jest nowa akcja pomocy dla Jasia, zostałem poproszony o pomoc, a to tak niewiele.
https://m.facebook.com/events/381378392060948/?refid=12

Halo! Hej! Cześć! Dzień dobry! Udostępniane postów jest super spoko!:))

Informację. Dzisiaj był mój ostatni dzień na wyspie. Jutro z rana kieruję się na Irkuck, a dalej jak dobrze pójdzie w stronę Mongolii.

Dzień 16.
Polacy są wszędzie.

Z rana zebraliśmy się razem z Rosjaninem z Nowosybirska i udaliśmy się do centrum doładować telefony i kupić jedzenie. Czekając na nasze urządzenia w pewnej chwili ujrzałem dziewczynę i chłopaka, którzy mieli na koszulkach loga polskich mediów.
Krzyknąłem:
- Polacy??
- No tak, cześć!!
Nareszcie, rodacy na końcu świata. Marcelina i Paweł przyjechali do Irkucka koleją transsyberyjską, prowadzą fanpage MaPa Project (https://m.facebook.com/profile.php?id=613104812141005) i są super ludźmi. Zawsze marzyłem o podróży koleją, a oni bardzo fajnie to opisują na ich fanpagu - polecam.
----------------------

Ile ja dzisiaj poznałem niesamowitych ludzi! Niemca, który przejechał Mongolię na rowerze. Rosjanina, który przejechał autostopem przez Kambodżę, Wietnam, Chiny, Laos, Tajlandię. Pawła, który był na Kamczatce.
-------------------------

Po południu urządziliśmy polski obiad. Z kamyków stworzyliśmy miejsce na ognisko. Z jajek, pomidorów, papryki i cebulki powstała jajecznica. Na żarze poustawialiśmy ziemniaki w pazłotku i gdy wszystko było gotowe, wraz z przepyszną rybą Omul popijaliśmy piwem. Nie jadłem tak od ponad dwóch tygodni!
-----------------------

Bardzo dziękuję, że podzieliliście się swoimi miastami i regionami! Jesteśmy wszędzie. Polacy są wszędzie. Serdeczne podziękowania dla Kuby, który prowadzi fanpage i bloga - Plecak Wspomnień, to dzięki niemu usłyszałem o wyspie Olchon.
-----------------

Na zdjęciu, ja i uśmiech numer trzy, na plecach opał do naszej "kuchni" i pocztówki!! No właśnie, wysyłam pierwszą porcję pocztówek, kto jeszcze nie zamówił?
[Dowolna kwota]
[Imię i nazwisko]
[ Miasto, ulica i kod pocztowy]
39 1020 3583 0000 3502 0119 3523
Marcin Miłoszewski
Pozdrawiam !
Siła! Trzymajcie się!

Hej! Dzień dobry! Dziękuję za Waszą aktywność!
Ksszt. Ksszt! Polski Orzeł po naładowaniu baterii, ruszył w trasę!
Kszzt. Ksszt. Mongolia - proszę przygotować miejsce na lądowanie!

Dzień 17.
Rosyjska gościnność i obrotny Buriat.

Około 11:00 pożegnałem się z Marceliną i Pawłem. Opuszczałem wyspę Olchon. Z racji piątku, miałem lekkie obawy, czy uda się coś złapać, ale idąc główną ulicą wyciągnąłem kciuka, nawet nie dając sobie nadziei. Patrzę: zatrzymuję się samochód. Podchodzę, pytam:
- Na prom, jedziecie?
- Da, davaj!
W środku siedział duży Buriat i 12 letni mały Buriat. Okazało się, że jadą do... Irkucka!
Cudownie.

Jadąc zagaiłem rozmowę:
- Twój syn ładnie śpiewa.
- To nie jest mój syn. Zobacz (pokazał palce), nawet nie mam obrączki.
- Szto Ty gadasz? Nie masz jeszcze żony, jak ja Rosjanom mówię, że nie mam, to wszyscy są zdziwieni, a co dopiero Ty?
- Ja nie mam żony, ale mam trzy dziewojki. I wiesz co? Żadna z nich o innej nie wie. Jedną mam na wyspie, drugą w Irkucku, a trzecią w rodzinnym miasteczku. I jak jedna nie chce, to do drugiej jadę! Dla każdej znajdę siły!

Na lusterku wisiał portret z wizerunkiem buddy, ale podczas tamtej rozmowy lepiej żeby budda nic nie słyszał.
------------------------

Jechałem dzisiaj czterema samochodami. Najpierw z Buriatem, który nie dość, że pomógł mi w Irkucku, to jeszcze postawił obiad. Potem były dwa krótkie 30 km odcinki dwoma innymi samochodami i ostatni z maszynistami, którzy wracali z pracy i postawili mi na kolację Czeburyki, ale o nich i o innych historiach, poopowiadam jak wrócę!
-------------------------

Jutro czeka mnie najpiękniejszy odcinek trasy po Rosji. Przez ponad 300 km będę jechał wzdłuż Bajkału. Jestem w Sludianka, niedaleko Kułtuk. Śledzicie mnie na mapie? Co u Was słychać?
Trzymajcie kciuki i dalej proszę o dobre słowo w mojej intencji, jeżeli wszystko pójdzie po mojej myśli... to jutro może być ostatni post z Rosji!!!
Trzymajcie się! Hej!

źródło: Na STOPach przez świat