Dariusz Paczkowski przybliża historię iławskich nekropolii

W następnych latach iławianie byli grzebani na cmentarzu poza murami miasta. Nie wszyscy mieszkańcy Iławy wiedzą, że teren dzisiejszego parku miejskiego był miejscem w którym jeszcze do końca XIX wieku grzebano iławskich ewangelików. Cmentarz ten nazywano Friedhof.

Jeszcze inną nekropolią był cmentarz żydowski — Niemcy nazywali go judische Friedhof. Żydzi nazywali go po prostu kirkut. W tym miejscu znajduje się dziś iławski basen. Pod koniec wieku XIX przy dzisiejszej ulicy Wyszyńskiego wygospodarowano teren pod pochówek iławskich katolików. To istniejący jeszcze do dziś cmentarz przy białym kościele.

Tragiczną i skomplikowaną historię ma cmentarz przy ulicy Ostródzkiej. Grzebani tam byli nie tylko żołnierze, którzy zginęli w I wojnie światowej, ale i mieszkańcy Iławy. Po wojnie cmentarz ten był zdewastowany i zapomniany. Dopiero na początku lat 70-tych zaczęto powtórne pochówki, a groby osób wcześniej tam pogrzebanych zostały zniszczone. Taki los spotkał m.in. grób syna burmistrza Giesego, Kurta.

Najmłodsza iławska nekropolia to cmentarz przy ulicy Piaskowej.
Warto też dodać, że miejsce wiecznego spoczynku dla znamienitych i bogatych iławian znajdowało się w kryptach iławskiego kościoła p.w. Przemienia Pańskiego (kościół czerwony).

Dariusz Paczkowski
red.
ilawa@gazetaolsztynska.pl