Trudne początki i historie szpitalne mrożące krew w żyłach

Jak wspomina swoje pierwsze miesiące pracy Pani Anna Dąbrowska, jedna z pierwszych pielęgniarek w iławskim szpitalu, nie było łatwo.
Do Iławy przyjechałam w listopadzie 1958 r. i o zgrozo zobaczyłam wszystko w proszku, ruina, pełno porozrzucanych rzeczy, nawet niektóre akcesoria wojskowe, jak połowa kolby od karabinu, sznurowany but wojskowy i wiele innych rzeczy – wspomina Anna Dąbrowska.

Lipiec 1959 roku – otwarcie szpitala
Szpital został oddany do użytku 12.07.1959 roku. Duży pawilon przy ul. Marchlewskiego 3 mógł pomieścić 97 pacjentów. Oddany do użytku budynek został podzielony na 3 oddziały: chorób wewnętrznych z 43 łóżkami; dziecięcy z 34 łóżkami; położniczy z 20 łóżkami. W skład szpitala wchodziła również  Stacja Pogotowia Ratunkowego, Przychodnia Chirurgiczna, budynek administracyjny z salą świetlicową, budynek gospodarczy, gdzie mieściła się pralnia, stołówka, magazyny żywnościowe, garaże Pogotowia Ratunkowego. W granicach szpitala mieścił się również przyszpitalny park dla chorych.

Pierwsza lipcowa pacjentka
13 lipca przyjęto do iławskiego szpitala pierwszą pacjentkę do Oddziału Chorób Wewnętrznych. Dyrektorem Szpitala mianowano lek. Stanisława Kościelskiego, ordynatora oddziału wewnętrznego. Pani Maria Ciżmińska tak wspomina swoje początki pracy w Iławie.
Do Iławy przyjechałam z siedmioma koleżankami po ukończeniu szkoły pielęgniarskiej, zamieszkałyśmy na terenie szpitala, w maleńkich pokoikach, w których nie było wody, toalety czy kuchni więc trzeba było przechodzić do szpitala, żeby się umyć. W pracy nie było sprzętu jednorazowego, strzykawki musiałyśmy gotować w zwykłej wodzie, a igły same udrażnialiśmy.

Tego wydarzenie nie dało się zapomnieć!
16.03.1973 roku w iławskim szpitalu miało miejsce wydarzenie, o którym pisała cała Polska łącznie z Polska Agencja Prasową.
Tak to wspomina wybitny iławski ginekolog-położnik Pan Franciszek Lewandowski.
Miałem dyżur w pogotowiu, było około godziny 15.00 gdy dostaliśmy nagle wezwanie na osiedle lubawskie. Na miejscu zastałem mężczyznę z wbitym w klatkę piersiową nożem. Natychmiast podjąłem decyzję o przewiezieniu pacjenta do szpitala. Gdy dotarliśmy na miejsce sala operacyjna była już przygotowana. Operacja była długa, ciężka i niezwykle ryzykowna. Zespół który operował 30-latka w składzie: lek. Franciszek Stanibuła, Stanisław Siłka, Zenon Olszewski i ja wykonał niezwykle skomplikowaną operację na otwartym sercu. Jakież było moje zdziwienie, gdy po trzech dniach spotkałem pacjenta w szpitalnym klubie gdy spokojnie zamawiał sobie kawę. Była to jedyna taka sytuacja, jaka przydarzyła mi w moim życiu. Nie dosyć, że  dowiozłem pacjenta żywego do szpitala, to jeszcze uczestniczyłem w operacji serca. Nie sposób tego zapomnieć. Następnego dnia pisała o tym wydarzeniu cała prasa krajowa, mówiono w radio a w naszym szpitalu pojawiła się telewizja. Pacjenta spotkałem po latach, miał się bardzo dobrze, zastanawiam się czasami jak miewa się dzisiaj...

Od 1999 oddział w Lubawie
1.05.1999 r. powstaje SPZOZ Powiatowego Szpitala im.Władysława Biegańskiego w Iławie z oddziałami w Lubawie. Na dziś w iławskiej placówce pracuje ponad 100 lekarzy i 200 pielęgniarek w 14 oddziałach.

Dariusz Paczkowski, przewodnik miejski