Poświęcili Jordańską wodę

W przeddzień święta, 18 stycznia, rodziny spotykają się przy stołach nakrytych do drugiej Wigilii (Głodnej Kuti). Wierni tego wieczora zachowują post. Podobnie jak przed Bożym Narodzeniem świąteczna wieczerza nakryta jest także dla niespodziewanego wędrowcy

W wielu miejscowościach Warmii i Mazur po Liturgii w świątyni wierni, o ile mają taką możliwość, procesyjnie udają się nad rzekę lub jezioro aby poświęcić wodę.

W Górowie Iławeckim ta tradycja ma już kilkudziesięcioletnią (z niewielką przerwą) historię. Podobnie było i w tym roku. Rankiem procesja na czele z księżmi udała się na brzeg stawu miejskiego, gdzie przygotowany był już ołtarzyk i wysoki, biały krzyż. Modlitwą, woskiem ze potrójnych świec, dłonią, oddechem ta zanurzeniem krzyża liturgicznego została poświęcona przez księży „Jordańska” woda.

Wydarzeniem przejęta była także przyroda, albowiem nad głowami modlących się w pewnym momencie krążył klucz trzech łabędzi, które potem miękko wylądowały na lodzie i wydarzeniu przyglądały się stojące na brzegiem przerębla dzikie kaczki.

Nabrawszy poświęconej wody wierni powrócili do swoich domów, aby pokropić nią swoje gospodarstwo, dom, mieszkanie, ogród, pole, pasiekę. „Jordańską” wodę przechowuje się cały rok traktując ją jako uniwersalny środek na wszelkie potrzeby.

Bohdan Tchórz

Zobacz film: Wodochreszczenia w Węgorzewie

Освятили воду

У четвер, 19 січня, святом Богоявлення Господнього або Водохрещям (Йорданом), завершуються зимові свята греко-католиків і православних, що почалися Різдвом Христовим. Цим святом Церква славить Хрещення Господнє. Напередодні його, 18 січня, в наших родинах зустрічають другий Святвечір або Голодну кутю. Віруючі цього вечора дотримуються посту. Як і перед Різдвом, готується святочна вечеря з одним накриттям для несподіваного мандрівника.

У багатьох місцевостях нашого регіону після Богослужіння вірні, якщо мають таку змогу, йдуть над річку чи озеро, щоби посвятити воду.

У Гурові Ілавецькому ця традиція має вже кількадесятилітню історію. І цього року, вранці 19 грудня процесія очолена священиками подалася на ставок, де був вже підготований престіл та високий хрест. Молитвою, воском із свіч, долонею, подихом та зануренням хреста була освячена «йорданська» вода.

Подією пройнята була й природа, бо над головами учасників свята кружляла трійця лебедів, що потім приземлилися, дійству приглядалися також дикі качки стоячи над ополонкою.

З освяченою водою вірні поспішили до домів, щоб окропити нею господарство, хату, городи, вулики й всякий добуток. Йорданська вода зберігається протягом року як, між іншим, універсальний лікувальний засіб.

Богдан Тхір