Ełk duszony w sosie własnym, ale jednak po warszawsku

Biorąc pod uwagę powyższe statystyki, nietrudno jest domyśleć się, że w pierwszej 10-tce najgęściej zaludnionych polskich miast próżno szukać tych z województwa warmińsko-mazurskiego. Olsztyn, stolica Krainy Tysiąca Jezior, z gęstością 1,905 os//km2 zajmuje w klasyfikacji krajowej zaledwie 60te miejsce. To znacznie „mniej gęsty” wynik, niż Białystok, stolica sąsiadującego z nami Podlasia, który z wynikiem 2,865 os./km2 zajmuje w kraju 12 pozycję.

Najbardziej zaludnionym miastem w Polsce są podwarszawskie Ząbki (4,100 os/km2). Pozostając przy czołówce – na drugim miejscu znalazł się położony także w mazowieckim Piastów (3,977 os/km2), a podium zamyka, również mazowieckie, Legionowo (3,899 os/km2). Co ciekawe, o ile niska gęstość zaludnienia naszego województwa stawia nas na ostatnim miejscu w klasyfikacji ogólnopolskiej, a jego stolica jest poza pierwszą 50-tką, to Zielone Płuca Polski mają swojego mocnego – właściwsze byłoby tutaj napisać „gęstego” – przedstawiciela.

Mowa o nominalnej i aspirującej do miana stolicy Mazur czyli Ełku. Trzecie co do wielkości miasto naszego województwa (po Olsztynie i Elblągu), z gęstością zaludnienia wynoszącą 2,854 os./km2 i 60-tys. populacją zajmuje na krajowej mapie najbardziej zaludnionych miast wysokie 13 miejsce. To bardzo ciekawy wynik, jak na miasto znajdujące się w najsłabiej zaludnionym regionie naszego kraju. Tuż przed Ełkiem znajduje się wspominany już Białystok, a za nim Żyrardów.

Aby zobrazować skalę zagęszczenia ludności, można porównać Ełk z warszawską Pragą-Południe. Stolica Mazur i warszawska dzielnica (Praga-Południe jest jedną z 18 jednostek pomocniczych miasta stołecznego Warszawy) mają bardzo zbliżoną powierzchnię. Ełk dysponuje 21,1 km2, podczas gdy Praga-Południe 22,38 km2. W Ełku na tym obszarze „mieści się” ok. 60 tys. ludzi, podczas gdy warszawską dzielnicę zamieszkuje ich niemal 3 razy więcej (ok. 186 tys. co daje gęstość zaludnienia 8332 os./km2). O ile warszawa dysponuje również wysoką zabudową, w Ełku – nie licząc kilku wieżowców – takiej brak.

Dlaczego zatem mały i „płaski” Ełk jest tak gęsto nabity ludźmi? Bo nie może być większy.

— Zdajemy sobie sprawę z faktu, że pomału przestrzeń rozwoju w naszym mieście kończy się. Z pewnością w przyszłych latach będziemy musieli zwrócić się znowu w kierunku, aby miasto się rozwijało, by rozszerzało swoje granice, po to, aby mogło oferować nowe przestrzenie, zarówno dla inwestycji, jak i dla budownictwa, naszym potencjalnym nowym mieszkańcom. Nikogo chyba nie trzeba przekonywać, że rozwój Ełku, jego nowe funkcje i kolejne inwestycje są bardzo ważne po to, aby żyło się lepiej zarówno mieszkańcom miasta, jak i gminy — mówi wiceprezydent Ełku Artur Urbański, mając na myśli tlący się spór na linii dwóch samorządów.

W latach 2008 - 2009 r. Ełk ubiegał się o nowe grunty, właśnie pod budownictwo i inwestycje. Gmina protestowała przeciwko zabraniu jej ziem, prowadząc szeroko zakrojone akcje protestacyjne na czele z głodówką wójta i pracowników urzędu. Chodziło o teren, który obejmował 2,24 proc. powierzchni gminy, w większości należących do skarbu państwa. O ile w 2008 r. MSWiA po głodówce i proteście mieszkańców wydało negatywną opinię na rozszerzenie się Ełku o ok. 2 tys. ha, to rok później – gdy miasto złożyło wniosek o 850 ha – rekomendowało rządowi poszerzenie Ełku o tereny należące do gminy. Rząd powiedział jednak „nie”, a Ełk nadal dusi się w coraz gęstszym sosie własnym.