Otwarte okno i kocioł myśli pana Sławka

— To dziwna historia, bo nie od razu poczułem pasję do poezji. Pisuję w zasadzie od 20 lat i robię to codziennie, aczkolwiek nie zawsze mam czas to robić. Natomiast gdy tylko dysponuję wolną chwilą i mam jakiś pomysł, zaczynam tworzyć — opowiada o początkach swojej poetyckiej pasji pan Sławomir.

Ale „pióro” to nie jedyne, co fascynuje urodzonego w 1963 r. ełczanina, bo ów „wolny czas” ma zagospodarowany, oprócz pisania – i to nie tylko wierszy, zajmuje się również prozą: opowiadaniami, komentarzami oraz artykułami – innym hobby. Dobę skrada mu również jego kolejna wielka pasja – fotografia. Uchwycone własnym okiem i ręką malownicze kadry – zazwyczaj Ełku i okolic – p. Sławomir zamieszcza w przestrzeni internetowej, gdzie ma swoje dwie małe „artystyczne” enklawy. To prowadzony od 2012 r. facebook’owy blog: „Ełk stolica Mazur” oraz fanpage „Mój Ełk”. Pierwsza strona jest poświęcona zainteresowaniom pana Sławka i daje ogląd przekrojowej twórczości ełckiego seniora-artysty – w tym właśnie poezji – natomiast druga przedstawia Ełk w fotografii i krótkich filmikach.

— „Mój Ełk” istnieje od ok. roku i jest to moja stosunkowo nowa inicjatywa, polegająca na tym, że umieszczane są tam w zasadzie same zdjęcia lub fotoreportaże. Oczywiście z opisem, ale bez nadmiernego ich rozwijania — precyzuje.

Bardzo często zdarza się, że seniorzy swoje skryte talenty lub niespełnione artystyczne żądze odkrywają lub mają możliwość realizować dopiero na emeryturze. I tutaj nasz gość jest wyjątkiem, ponieważ pan Sławomir nadal jest aktywny zawodowo i na zasłużony odpoczynek jeszcze się nie wybiera. Przez ponad 20 lat był związany z koleją, a jego wyuczony zawód to mechanik maszyn i urządzeń przemysłowych. Kochał swoją pracę i nie przeszkadzała mu ona w rozwijaniu pozazawodowych zainteresowań oraz uczestniczeniu w życiu artystycznymi miasta, co znajduje odbicie w tym, że p. Sławek jest członkiem Klubu Twórców Kultury w Ełku oraz sympatykiem Mazurskiego Towarzystwa Naukowego w Ełku. Do tego w pełni tego słowa może uchodzić za artystyczno-kulturalnego „ambasadora” ełckiego os. Konieczki. A co inspiruje go do twórczości?

— Spoglądam przez okno, idę nad jezioro, „coś” widzę, mam kocioł myśli i tworzę... lubię Ełk i to on jest moją inspiracją — tłumaczy pan Sławomir, który jako poeta debiutował w 2005 r. tomikiem „Mazurskie natchnienia”.

I rzeczywiście, najnowszy, jeszcze ciepły, tomik jego poezji „Mój Mazurski Ełk” – jak mówi sama nazwa – jest poświęcony stolicy Mazur. Na 72 stronach autor zawarł 60 wierszy o różnej długości. Wśród nich są i te krótsze – liczące sobie trzy zwrotki – jak i nieco dłuższe – pięciozwrotkowe. Z racji tego, że pan Sławomir tworzy wiersze od dwóch dekad, ma – jak każdy rasowy poeta! – mnóstwo takich, które nie były publikowane i wędrowały do klasycznej szuflady. I nadal w niej leżą, bo jego najnowszy tomik to dziełko złożone z materiału, które autor przygotowywał około roku, właśnie pod „Mój Mazurski Ełk”.

W rozwianiu artystycznych pasji p. Sławkowi pomaga rodzina, na której wsparcie (i pewnie czasami wyrozumiałość) zawsze może liczyć. Ełckiego poetę dopinguje małżonka Danuta oraz córka Marta. Dziadkowi kibicuje również 7-letni wnuczek Maciek.

Uporządkowana sytuacja rodzinna oraz życie zawodowe zapewniają Sławomirowi Stankiewiczowi komfort kultywowania jego szerokich zainteresowań, a te sięgają nawet takich tematyk jak geografia i historia. No i przede wszystkim pozwalają, aby ełczanin nie zasypiał gruszek w popiele, sięgał po nowe formy ich wyrażania i jednocześnie promowania miasta i jego pięknych okolic. A nawet i całego kraju, bo senior z Ełku ma już kolejny pomysł na siebie.

— Myślę o czymś innym, czymś związanym zarówno z Ełkiem, ale i szerzej – z Polską. Mam taki plan „fotograficzny”, ale nie chciałbym za dużo o tym teraz mówić. Mogę ujawnić tylko, że chodzi o pewną „podróż”, ujętą w formie prozy i okraszoną fotografiami. To jest dopiero w powijakach, ale w zasadzie tylko ze względu na problem finansowy, bo gdybym miał środki na swoją inicjatywę, już mógłbym ją realizować. Obecnie będę starał się poszukiwać sponsorów, ale widzę, że w Ełku jest z tym tematem ostatnio bardzo trudno. Mam plan i pomysł, ale nie mam środków na realizację — ubolewa pan Sławomir, dodając, że ziemia ełcka nosi mnóstwo ukrytych talentów, ale utrudnione możliwości uzyskania wsparcia i promocji ich aktywności sprawiają, że takie osoby często operują nieco w cieniu.

Tomik poezji „Mój mazurski Ełk” jest dostępny do nabycia w wielu internetowych księgarniach, na czele z Empikiem. Wiersze ełczanina wydano również w formie e-booka. Poniżej – za zgodą autora – prezentujemy Państwu próbkę jego twórczości.

Maciej Chrościelewski
fot. mat. Sławomira Stankiewicza

Warto –

Moja miłość płynie, co dnia,
spoglądam na rzekę wspomnień,
ileż to przeminęło gwiazd,
a miłość wciąż w sercu płonie.