Mały artysta-patriota z Mrozów Wielkich

— Na początku tego talentu nie było. Szukałam jakichś zajęć dodatkowych dla syna i dowiedziałam się, że w Rucianym-Nidzie są prowadzone zajęcia malarskie. Wiedziałam, że coś tam sobie czasem rysował, ale nie były to za piękne rysunki. Wzięłam go na te zajęcia, spodobały mu się i tak właśnie zaczął malować — mówi Helena, mama 10-letniego Alexandra Białobłockiego, ucznia SP im. Szarych Szeregów w Mrozach Wielkich.

Alek maluje od roku i jakkolwiek obecnie świetnie spełnia się w tematyce związanej z wojskowością i patriotyzmem, zaczynał od czegoś innego.
— Na początku chciałem namalować Titanica i malowałem różne statki — tłumaczy chłopak.

I być może chłopak nadal malowałby statki, gdyby nie inwazja Rosji na Ukrainę. Właśnie wówczas zaczął przesiąkać tematyką związaną z obronnością, uzbrojeniem (zafascynowały go m.in. czołgi) i wszystkim, co wojskowe. O konkursie „Plakat filmu Orlęta. Grodno ’39 – oczami uczniów” dowiedział się w szkole od nauczycielki informatyki. Od razu wiedział, że chce wziąć w nim udział. Skąd Alexander zaczerpnął pomysł na swój plakat? Jak przystało na młodych artystów, w zręczny sposób połączył inspirację z własną autorską wizją.
— Połowę wziąłem z głowy, a budynki z internetu — mówi autor pracy.

Duma Mrozów Wielkich

Niedawno Telewizja Polska rozstrzygnęła wyniki ogólnopolskiego konkursu dla uczniów szkół podstawowych i ponadpodstawowych na autorską interpretację plakatu do filmu „Orlęta. Grodno ‘39” w reżyserii Krzysztofa Łukaszewicza. Uczniowie mieli za zadanie wykonanie własnego dzieła, co miało na celu upamiętnienie wiedzy o tzw. Orlętach Grodzieńskich i wzbudzenie refleksji patriotycznych wśród rówieśników.

Na konkurs napłynęło 135 prac najzdolniejszych uczniów z całego kraju, a wśród autorów plakatów, które jury uznało za najlepsze, wyłoniono głównych laureatów oraz wyróżnionych. Wśród tych ostatnich – w kategorii szkół podstawowych – znalazł się Alexander Białobłocki. Jego plakatowa wizja filmu dystrybuowanego przez TVP (ok. 300 tys. widzów) zachwyciła dojrzałością w podejściu do tematu, pomysłem i wykonaniem. Jury uznało, że 10-latek ma artystyczny talent.

— Z radością chwalimy się sukcesem naszego utalentowanego ucznia klasy czwartej, Aleksandra Białobłockiego (…). Przypominamy, że prace Aleksa były już prezentowane na naszym szkolnym fb, można je też obejrzeć na stronie internetowej szkoły. Gratulujemy laureatowi i życzymy dalszych sukcesów — czytamy na stronie internetowej podełckiej szkoły.

Życzenia z pewnością się przydadzą, bo Alexander zamierza rozwijać swoją plastyczną pasję oraz pogłębiać zainteresowania związane z wojskowością i militarystyką w patriotycznym wydaniu. Tutaj w pełni może liczyć na rodzinę. Rodzice dostrzegają talent chłopca i starają się na każdym kroku wspierać jego hobby, m.in. zapewniając mu odpowiednie narzędzia „pracy”, czyli przybory plastyczne. Pomagają również ukierunkować rozwój syna zgodnie z jego zainteresowaniami.

O ile w rodzinie Białobłockich nie ma genów wojskowych, są za to te, które mogą znacznie pomóc w rozwoju „wojskowej” pasji syna. Mowa o sporcie. Tata i mama to kolarze, z czego ojciec nadal jest aktywny zawodowo. Obecnie jeździ w tandemie z pewnym niewidomym chłopcem, a celem obu panów jest udział w najbliższych igrzyskach olimpijskich. Wyniesiona ze sportowych korzeni dyscyplina i konsekwencja na pewno pomogą „prawie” nastoletniemu uczniowi z Mrozów utrzymać właściwy kurs.

Muzeum wojskowości w pokoju

Od niedawna Alek spełnia się jako harcerz 1. Parafialnej Wielopoziomowej Drużyny Harcerskiej „Quo Vadis”. Polubił harcerstwo, co cieszy rodziców, bo zakładają, że tam na pewno będzie miał okazję do zdrowego rozwoju intelektualnego i fizycznego. Dowodem na to, że uczeń SP im. Szarych Szeregów w Prostkach ma pełne wsparcie rodziny, jest fakt, iż rodzice (i jego 8-letnia siostra) zgodzili się na małe domowe „wyrzeczenie”. Otóż 10-latek prowadzi w swoim pokoju… muzeum wojskowości.

— Mam jedną rzecz z II wojny światowej, taką kulę armatnią. A z takich innych to rzeczy z lat 60., 80. i 90. — tłumaczy początkujący kustosz.
Oczywiście mały muzealnik z Mrozów Wielkich wśród zgromadzonych eksponatów ma swój ulubiony.

— To moja maska przeciwgazowa. Rozmiar 2. Taka prawdziwa, nie jakaś z plastiku, tylko z gumy i metalu — tłumaczy Alexander, który co prawda jeszcze nie miał okazji nauczyć się nakładania maski na lekcjach przysposobienia obronnego, ale już nieśmiało zapowiada, że gdy przyjdzie pora, być może będzie gotowy pomagać pani nauczycielce na zajęciach.

Maciej Chrościelewski

***