„Można i być, i mieć – wystarczy chcieć” w Prostkach

Jak się okazało, tego typu wydarzenie było pierwszym, zarówno w życiu szkoły, jak i w życiu samego pisarza debiutanta. Miejsce spotkania nie było przypadkowe, bo Prostki to nasza wspólna mała ojczyzna, a Grzegorz jest jej nieodzowna częścią. Zaproszony gość od zawsze angażuje się w życie gminy Prostki. To prawdziwy społecznik, który pracuje na rzecz społeczności na szczeblu gminnym, ale i powiatowym.

Jakże wielką niespodzianką była wiadomość o wydaniu książki autorstwa naszego krajana. Wszak większości z nas dał się poznać jako nauczyciel, miłośnik muzyki, gitary i śpiewu, prowadzący własny zespół i chóry kościelne od wielu, wielu lat. Grzegorz po raz kolejny udowodnił, iż jest niezwykle ciekawą i charyzmatyczną postacią, o wielu talentach. Można by rzec – człowiek renesansu. Książka pt. „Perypetie Andrzejka” to kolejne wyzwanie, które przed sobą postawił.

Nasza szkoła, będąca szkoła macierzystą Grzegorza, z ogromną przyjemnością podjęła się organizacji spotkania autorskiego. Samo wydarzenie, poświęcone promocji książki i czytelnictwa w ogóle, przebiegło w bardzo eleganckim, dostojnym i nastrojowym anturażu. W spotkaniu uczestniczyło prawie dwustu uczniów, a także nauczyciele, dyrekcja oraz współpracownicy szkoły z Gminnego Ośrodka Kultury w Prostkach. Nasza młodzież poznała już wybrane opowiadania pochodzące z „Perypetii Andrzejka” podczas zajęć czytelniczych, dlatego też pytaniom od publiczności nie było końca. Młodych czytelników ciekawił pomysł na książkę, źródła inspiracji autora, dalsze plany literackie…

Słowa pisarza były niczym miód dla naszych uszu, bardzo ciepłe, mądre, wartościowe… Grzegorz zauroczył publiczność swą otwartością, wiedzą, ciekawością świata, odwagą stawiania przed sobą ambitnych wyzwań, podejściem do życia. Niczym mentor dla ludzi w każdym wieku podjął tak w rozmowie, jak i w swoim „literackim dziecku”, tematy natury uniwersalnej.

Oto słowa Grzegorza, pochodzące z książki „Perypetie Andrzejka”:

„(…) człowiek jest wielki, ponieważ taką wielkość i godność otrzymał wraz z życiem.”
„To prawdziwa wielkość człowieka – sumienne wykonywanie tego co lubi – najlepiej jak umie, z pożytkiem dla siebie i i innych.”

Można więc śmiało nazwać naszego gościa, pisarza, pedagoga, a dla niektórych po prostu Grzesia, człowiekiem wielkim…