Natalia Kuczewska || Stalowe pięści Ełckiej Wichury

— Kwalifikacje olimpijskie we włoskim Busto Arsisio zaczynałaś od 1/32 finału, stoczyłaś bardzo dobre, 3 zwycięskie walki, a odpadłaś dopiero po przegranej z doświadczoną i utytułowaną rywalką, która na dodatek miała w nogach i rękach o jeden pojedynek mniej. Czujesz się rozczarowana, masz do kogoś pretensje?
— Czuję jeszcze większy bunt, ale pretensji i żalu do nikogo nie mam, bo niby do kogo miałabym mieć? Nie ukrywam, że oczekiwałam tych eliminacji. Byłam przygotowana na sto procent i nie mam zamiaru nikogo obwiniać, po prostu Kolumbijka była tego dnia lepsza. Wydaje mi się, że gdybyśmy się z Valencią spotkały w mojej pierwszej lub drugiej turniejowej walce, mogło się to inaczej skończyć. Tak czy inaczej, nie ma co gdybać. Wiem jedno – że jeżeli się spotkamy w Paryżu – co może przecież się wydarzyć (Natalia ma szansę wywalczyć kwalifikację na turnieju, jaki odbędzie się w maju w Tajlandii – przyp. red.) – to zrobimy w ringu niezłe show i tym razem ja zejdę z niego jako wygrana.

— Marzeniem pozostaje dostanie się na olimpiadę?
— Dostanie się nic mi nie daje, liczy się tylko efekt końcowy, dlatego chciałabym wrócić z Paryża z medalem dla naszego kraju.

— Od lat łączysz treningi i starty klubowe z obowiązkami reprezentantki Polski, trenując w klubie pod okiem Tadeusza Biryło, a w kadrze u Tomasza Dylaka. Czy współpracujesz z kimś jeszcze?
— Jeżeli chodzi o fachowe przygotowanie siłowo-motoryczne, od 2 lat mogę liczyć na pomoc fachowców z Centrum Treningu Wesołowski & Trzebińska, gdzie opiekuje się mną trener Adam Nienałtowski. To dołożyło kolejną cegiełkę do moich sukcesów i tego, jak się czuję pod względem fizycznym. Dzięki temu moje ciało jest w ringu przygotowane naprawdę na wszystko. Dbam także o to, aby regenerowało się szybko, staram się również zabezpieczać przed kontuzjami suplementacją. Tutaj pomaga podjęta niedawno współpraca z ełckim sklepem Vitamin Shop. Otrzymuję od Jarka (właściciel – przyp. red.) witaminy i suplementy, które dbają o to, abym nie miała problemów zdrowotnych. Cenię sobie tę współpracę bo czuję się bardzo dobrze.

— Po powrocie z Włoch, gdzie stoczyłaś 4 wymagające pojedynki, bez ruchu wytrzymałaś zaledwie jeden dzień.
— Tak, po przylocie do kraju resztę dnia odpoczywałam. Ale już następnego poszłam pograć w piłkę, porolować się... nie ma na co czekać.

— W przerwach między startami reprezentacyjnymi pomagasz w klubie trenerowi Biryło. W jaki sposób?
— Mamy bardzo utalentowaną młodzież i zdaję sobie sprawę, że dla niej każde moje słowo i rada, mogą pomóc w mobilizowaniu się przed walkami. Naszym zawodnikom pomagam na zasadzie indywidualnej, wsparciem technicznym np. doradzam, aby ktoś spróbował się inaczej ustawić itd. Czasami pomagam zwykłą rozmową i zdobytym doświadczeniem np. chłopakom w temacie utrzymania wagi i innych kwestiach, o których mogę się wypowiedzieć, bo już ich doświadczyłam sama.

— A kiedy Natalia Kuczewska po raz pierwszy sama doświadczyła boksu?
— Kiedyś gdy mieszkałam jeszcze poza Ełkiem, dowiedziałam się, że jest tutaj coś takiego jak sala bokserska. Od 4 klasy szkoły podstawowej mieszkałam już w mieście i rok później do naszej klasy dołączyła nowa dziewczyna. To ona powiedziała mi, że jest coś takiego jak boks i zapytała, czy nie chciałabym przejść się na trening. Powiedziałam „no dobra”. Poszłam za nią. Ona pochodziła może z 3 miesiące. Ja zostałam. Na początku chodziłam na boks, tak jak dzieci chodzą pograć w piłkę, na jakieś treningi. Duże znaczenie ma to, że mieszkam blisko trenera, który nieustannie mnie mobilizował mówiąc „chodź na trening, przyjdź na trening”. W sumie tak naprawdę to mnie właśnie zatrzymało przy boksie do momentu, aż sama doszłam do wniosku, że to jest fajne, z tego można czerpać przyjemność. Zaczęłam bardziej przykładać się do treningów i boks stał się moją rutyną.

— Pamiętasz pierwszy sukces? Miałaś jakiś moment przełomowy, po którym zrozumiałaś, że mogłabyś zająć się boksem na poważnie?
— Pamiętam do tej pory swoją pierwszą, a dokładniej pierwsze dwie walki. Walczyłam z dwoma dziewczynami. Jedna ważyła 5 kg więcej ode mnie, a druga ok. 10. Boksowałam z nimi w Białymstoku, wygrałam, zajęłam pierwsze miejsce i od tego momentu zaczęłam się tym bardziej fascynować. Pomyślałam, że być może byłabym w stanie coś w pięściarstwie osiągnąć.

— Masz jakieś wzory sportowe w świecie boksu? Kogoś styl wyjątkowo Ci się podoba? Cenisz określonego pięściarza/kę?
— Bardzo mi się podoba styl Floyda Mayweathera Jr. I jego szybkie ruchy, ale jakoś nie staram się wzorować na kimś konkretnym, jeżeli w ogóle. Każdy człowiek jest inny i każdy ma inne swoje atuty i wady, plusy i minusy. Osobiście staram się kierować tym czego się nauczyłam i co potrafię, a nie określonymi osobami czy wzorami.

— W swoim CV masz cenne tytuły, jak np. brązowy medal na Młodzieżowych ME w boksie, czy tytuł Młodzieżowej Wicemistrzyni Świata. Reprezentowałaś nasz kraj na wysokim poziomie i masz okazję regularnie trenować z koleżankami z całego kraju, pod okiem szkoleniowców kadry narodowej. Zwróciłaś na coś szczególną uwagę?
— Na kadrze nauczyłam się, że dużo daje trening motoryczny, tyle, że potrzebna jest odpowiednia regeneracja, wiedza, a do tego aby przygotować się i przepracować okres przygotowawczy w odpowiedni sposób potrzeba czasu. Trzeba mieć o tym pojęcie, choćby po to, aby nie przesadzić.

Sukcesy Natalii Kuczewskiej w 2023 r.

2 miejsce – Międzynarodowy Turniej „Bocskai Memorial Tournament”- II 2023
3 miejsce - MTB im. F. Stamma – Pułtusk – V 2023
2 miejsce – Międzynarodowe Mistrzostwa Śląska Kobiet – IX 2023 Gliwice
1 miejsce - Międzynarodowy Turniej Bokserski im. L. Drogosza – IX 2023
1 miejsce – Młodzieżowe Mistrzostwa Polski do lat 23 – X 2023
3 miejsce – Młodzieżowe Mistrzostwa Europy do l. 22 – Czarnogóra – XI 2023
1 miejsce – 22. Suzuki Boxing Night – Kielce – VI 2023
1 miejsce – 23. Suzuki Boxing Night – Kolno – IX 2023

[meda]1097411[/media]