Oszukani rolnicy w programie „Państwo w Państwie”

Przypomnijmy, że pan Dariusz Jarzembek cztery lata temu zaciągnął 150 tys. zł kredytu, żeby kupić ciągnik. Od 2014 roku maszyna jest jego własnością tylko na papierze, a dług nadal spłaca. Sprawą zajęli się reporterzy programu „Państwo w Państwie”.
Historia Dariusza ze wsi Jeglia w gminie Rybno rozpoczyna się cztery lata temu. Rolnika z naszego powiatu zwrócił się do dealera, bo chciał kupić ciągnik. Sprzedawca odwiedził go i zaoferował mu sprzedaż wybranej maszyny rolniczej. Była to firma z Lubawy. Kiedy pan Dariusz zdecydował się na skorzystanie z oferty pośrednika, sprawy „urzędowe” ruszyły szybko.
Po podpisaniu umowy kupna maszyna została zarejestrowana w wydziale komunikacji działdowskiego starostwa, a właściciel pojazdu udał się do banku. Tam otrzymał kredyt w wysokości 150 tysięcy złotych, a w dowodzie rejestracyjnym ciągnika pojawiła się pieczątka zastawu. Jednak ciągnika nigdy nie otrzymał. Taka sytuacja trwała kilka miesięcy.
— W pewnym momencie moja cierpliwość się wyczerpała i zwróciłem się do prokuratury w Iławie. Jednak ona umorzyła postępowanie — mówi rolnik z Jegli.
Kiedy działania wymiaru sprawiedliwości nie przyniosły żadnego efektu, nasz rozmówca postanowił zwrócić się o pomoc do ogólnopolskich mediów. Sprawą pana Dariusza i innych poszkodowanych rolników z województwa warmińsko-mazurskiego w 2016 roku zajęli się reporterzy polsatowskiego programu „Interwencja”. Według prokuratury z Iławy, Zenon W. (właściciel firmy dealerskiej — red.) tylko częściowo oszukał swoich klientów. Przekazane przez naszego rozmówcę pieniądze zostały przelane przez pośrednika na konto firmy produkującej ciągniki rolnicze, a więc nie można mówić, że firma oszukała lub działała z zamiarem oszustwa.
Sprawę oszukanych rolników z naszego województwa przejął kolejny polsatowski program „Państwo w państwie”. Po pierwszej emisji w lutym tego roku sprawą zainteresowała się Lidia Staroń, a sprawa zajęła się prokuratura z Bydgoszczy.
— Prowadzi ona postępowanie przygotowawcze. Kiedy tam ostatnio byłem, było 13 tomów akt, drugie tyle stanowią załączniki — opowiada pan Jarzembek. — Sądzę, że wszyscy działali, jakby byli zorganizowaną grupą przestępczą — dodaje mężczyzna.

(szw)