Święta zamknięte w szkle

Każda z nich miała swoją historię, a pani Dorota z pasją opowiadała o zbiorach, które liczą dziś ponad 550 bombek.

— Każda bombka to fragment wspomnień, mówi z uśmiechem. — Niektóre pochodzą jeszcze z czasów mojego dzieciństwa, inne to zdobycze z targów staroci lub prezenty od bliskich. Najbardziej cenię te ręcznie malowane, które mają w sobie duszę artysty.

Wśród kolekcji można znaleźć prawdziwe perełki – bombki z czasów PRL-u, misternie zdobione ozdoby z Polski, Niemiec. Niektóre są bogato zdobione brokatem, inne przedstawiają postacie bajkowe lub zimowe krajobrazy. Najstarsza bombka w kolekcji, delikatny szklany grzybek, pochodzi z lat 50. XX wieku i jest dla pani szczególnie cenna, bo od tego zrodziła się pasja kolekcjonowania bombek choinkowych.

Zbieranie bombek to nie tylko hobby, ale i sposób na podtrzymywanie tradycji. — Każdego roku staram się powiększyć kolekcję o kilka nowych egzemplarzy. To moja mała świąteczna misja, by ocalić od zapomnienia urok dawnych świąt — wyznaje pani Dorota.

Podczas rozmowy pani Dorota podkreśla, jak ważne jest, by młodsze pokolenia doceniały rękodzieło i historię zamkniętą w tych kruchej urody ozdobach. Dzięki takim pasjonatom jak ona, świąteczna tradycja trwa i zyskuje nowe życie, przypominając, że prawdziwy urok świąt to coś więcej niż tylko dekoracje – to wspomnienia, emocje i ludzie, którzy je tworzą.