Ostatnia dzielnicaW 1955 r. władze miejskie podjęły pierwszą próbę zmiany wiejskiego charakteru Braniewa. W tym celu Miejska Rada Narodowa wyznaczyła rejony w mieście, w których można było zajmować się hodowlą. Dodatkowo prezydium MRN wprowadziło podatek od krów, jednak musiały go płacić wyłącznie osoby, które nie były rolnikami. W tym też roku powstał Społeczny Komitet Odbudowy Sali Gimnastycznej przy Szkole Podstawowej. Zaszły również formalne zmiany w kulturze. Budynek Miejskiego Domu Kultury tzw. Dom Ludowy, mieszczący się przy ul. Przemysłowej przekazano Powiatowej Radzie Narodowej z przeznaczeniem na Powiatowy Dom Kultury. W grudniu zdecydowano o podłączeniu do sieci wodociągowej ostatniej dzielnicy w mieście. Prawdopodobnie inwestycja ta przesunęłaby się w czasie gdyby mieszkańcy ul. Mrongowiusza sami nie zaproponowali wykonania robocizny. W tym czasie, co jest smutnym faktem zniknęły dwa cmentarze. Zamknięto pożydowski cmentarz przy ul. Kościuszki oraz cmentarz przy ul. Świętojańskiej. Władze nie wykorzystały części kredytów, ponieważ paradoksalnie nowopowstałe Miejskie Przedsiębiorstwo Robót Publicznych na polecenie władz wojewódzkich notorycznie wysyłano do Pasłęka i Pieniężna. Osuszano fosę1956 rok był też czasem podsumowania tematu mieszkalnictwa w mieście. W tym czasie w Braniewie były już oświetlone wszystkie domy, w sumie 734 nieruchomości. Zwodociągowanych było 97 procent, a skanalizowanych 75 proc. W mieście powstały pierwsze komitety blokowe. W marcu ogródki działkowe przekazano związkom zawodowym. W czerwcu ruszyło osuszanie fosy miejskiej, przy tej inwestycji było sporo pracy, bowiem znajdowało się tam bagno. W tym samym czasie ruszyły prace przy stworzeniu cmentarza żołnierzy radzieckich. Pod koniec roku wyremontowano salę gimnastyczną, a w sierpniu powołano społeczny komitet budowy mostu. Obiekty przy pl. Strażackim przekazano straży pożarnej.Fundament w fabryce cygar1957 rok cechował się ożywieniem społeczno- gospodarczym. Budżet na I kwartał wyniósł 787 tys. zł. Limit na remonty kapitalne w tym roku zamknął się w kwocie 799 tys. zł, a na remonty bieżące 504 tys. zł. To oczywiście było ciągle za mało, do tego brakowało fachowców. Nawet nowopowstała Budowlana Spółdzielnia Pracy "Fundament" nie zapobiegła tym niedoborom. Spółdzielnia na swoją siedzibę wyremontowała fabrykę cygar (budynek znajduje się obecnie przy ul. Morskiej). Straż Pożarna odwodniła fosę oraz urządziła tam lodowisko. Nadal remontowano basen przy ul. Olsztyńskiej, koszt tej inwestycji oszacowano na kwotę 37,5 tys. zł. Nadal trwały prace przy budowie cmentarza żołnierzy radzieckich. Koszta zamknęły się w kwocie 40 tys. zł. Dodatkowo w Elbląskiej Spółdzielni Budowlanej zamówiono pomnik wart 70 tys. zł. Tymczasem w mieście wywiercono dwie dodatkowe studnie głębinowe. Odbudowano również kino Dar, jednak przesunięto je do II kategorii kin. Niektórzy mieszkańcy pewnie pamiętają odbywający się tam Festiwal Filmów Radzieckich. W związku z niezbyt ciekawą sytuacją w mieście, delegacje MRN pojechały do Olsztyna i Warszawy. Celem ich wizyty było pozyskanie nowych środków finansowych. Mimo systemowej niechęci do jakiejkolwiek niepaństwowej działalności gospodarczej zezwolono mieszkańcom na otwieranie prywatnych kiosków i warsztatów. Dodatkowo przydzielano na własność wypalone domy oraz place. Zainteresowani mogli kupić też budynki w lepszym stanie. W tym celu wytypowano do sprzedaży 260 domów jednorodzinnych. Na 15 lat wydzierżawiono dla PKS teren byłej gazowni, jej część przekazano również dla byłej garbarni. ZHP dysponował w tym czasie przystanią wodną. W związku z fatalną działalnością MPRB, które w dosyć krótkim czasie zostało poważnie zadłużone  włączono tę instytucję do Miejskiego Zarządu Budynków Mieszkalnych. Ten rok przyniósł także zmiany w MRN. Antoni Wołodźko zrezygnował z funkcji przewodniczącego. Jego miejsce zajął Wojciech Kwiatkowski. Nie były to jednak ostatnie zmiany.Płonął dworzecW lutym 1958 r. odbyły się wybory do Rad Narodowych. Zygmunt Rarok został nowym przewodniczącym, jego zastępcą Zbigniew Kuszilek, a sekretarzem Zygmunt Szot. W tym czasie ruiny byłego Hosianum przekazano Wydziałowi Oświaty, który miał je zabezpieczyć, a także przygotować do odbudowy. Zaciągnięto kolejne kredyty. 1, 3 mln zł miało być przeznaczone na remonty kapitalne, a 200 tys. zł na realizację Akcji R (uzyskania izb mieszkalnych). Na remonty bieżące pozyskane 730 tys. zł. MRN postanowiło wyremontować też budynek byłego sądu oraz uruchomić gazownię. Padł również pomysł uruchomienia komunikacji miejskiej. W kwietniu częściowo spłonął dworzec kolejowy. MRN ostro protestował przeciwko niszczeniu braniewskich ulic przez sprzęt wojskowy, protest dotyczył też ograniczenia budżetu na ten rok. W związku z niezatwierdzeniem budżetu przez Prezydium Powiatowej Rady Narodowej Rarok zrzekł się stanowiska przewodniczącego, zastąpił go Zygmunt Szot. W tym roku rozpoczęła się odbudowa garbarni numer 2.Źródło Kronika Miejska