Nauczyciel musi kochać to, co robi

Anna Kasperowicz jest nauczycielem dyplomowanym w Zespole Szkół Zawodowych w Braniewie. W szkole pracuje od 1997 roku i w tym roku obchodziła jubileusz 20-lecia pracy zawodowej. Z ZSZ jestem związana od początku i jak mówi nie wyobraża sobie pracy w innej szkole. Naucza dwóch przedmiotów: języka polskiego i wiedzy o kulturze. Nasza zwyciężczyni już w dzieciństwie wiedziała, że chce pracować z dziećmi w szkole.

— Jeśli chodzi o kwestię wyboru zawodu, to nigdy nie miałam z tym problemu — mówi pani Anna. — Od zawsze wiedziałam, że będę pracować w szkole. Już w dzieciństwie "ofiarami" mojego nauczania padały lalki, misie, młodsza kuzynka a nawet sąsiad, którego systematycznie nękałam lekcjami języka rosyjskiego. Robiłam to chyba skutecznie, bo chłopak idąc do klasy piątej, znał już doskonale podstawy tego języka i otrzymywał najlepsze oceny. Jako dziewczynka pisałam też scenariusze przedstawień, które mama skrzętnie przepisywała przez kalki na maszynie. Rozdawałam je później dzieciom z bloku, czego efektem były nasze małe realizacje teatralne na klatkach schodowych. Cudowne czasy, cudowne wspomnienia. Ostateczny wpływ na wybór mojej drogi zawodowej miały jednak dwie wspaniałe polonistki Pani Maria Bień i Pani Anna Gursztyn, które serdecznie pozdrawiam. To One zabrały mnie w tę wspaniałą podróż po literaturze, którą do dzisiaj kontynuuję z moimi uczniami.

No właśnie z uczniami, a właściwie z dorastającą młodzieżą, która nie jest „łatwym materiałem” do pracy. Zapytaliśmy naszego SuperBelfra jakie cechy powinien mieć dobry nauczyciel, taki który czegoś nauczy i będziemy go pamiętać przez całe życie.

— Przede wszystkim musi kochać to, co robi — wyjaśnia pani Anna. — Bez tego żadne inne cechy nie będą miały tu znaczenia. Oczywiście mile widziane są empatia, tolerancja, cierpliwość, wyrozumiałość, konsekwencja itd. Można mnożyć te przymioty, ale jeśli nie ma pasji, prawdziwego zamiłowania do tego zawodu, to nie ma też sukcesów i satysfakcji.

A co według naszej zwyciężczyni nauczyciela cieszy najbardziej?
— Nauczyciela najbardziej cieszy gdy widzi efekty swojej ciężkiej pracy. I to nie tylko w postaci wysokich ocen uczniów czy osiągnięć w konkursach. To także uśmiech i zadowolenie młodzieży po zrealizowanej lekcji, po wspólnie obejrzanym spektaklu w teatrze, po trudnych i stresujących przygotowaniach akademii szkolnych. Cieszy mnie także doskonały kontakt z moimi byłymi wychowankami i uczniami. Śledzę ich losy i serce mi się raduje, gdy widzę, że wyrośli na wartościowych i przede wszystkim dobrych ludzi. Praca z dorastającą młodzieżą nie należy do najłatwiejszych, ale tak jak wspomniałam wcześniej, jeśli się to kocha, to ze wszystkimi trudniejszymi momentami w tym zawodzie jest o wiele łatwiej sobie poradzić. Trzeba też bardzo uważać, żeby nie przekroczyć tej coraz cieńszej granicy w relacjach uczeń - nauczyciel.

— Korzystając z okazji, chciałabym bardzo gorąco podziękować wszystkim tym, którzy głosowali na mnie. Absolutnie nie spodziewałam się wygranej. Wstyd mi przyznać, ale nawet nie wiedziałam, że plebiscyt odbywa się właśnie teraz. Tym większe było moje zaskoczenie, kiedy o wynikach zostałam poinformowana oficjalnie na radzie pedagogicznej przez panią dyrektor. To ogromny zaszczyt znaleźć się w tak zacnym gronie koleżanek i kolegów, a co dopiero wygrać.

Czytaj e-wydanie
">kliknij
Problem z założeniem profilu? Potrzebujesz porady, jak napisać tekst? Napisz do mnie.   Pomogę: Igor Hrywna