"Moje diabły, moje anioły". 

Wystawa Andrzeja Kurowskiego w BCK

Od zawsze interesowała go sztuka, zarówno ta akademicko poprawna, jak i ta zaistniała tylko z samej potrzeby tworzenia, prymitywna i powszechna.


Wcześniej swoje zamiłowanie do grafiki, malarstwa i rzeźby w glinie porzucił, by dopiero po wielu latach powrócić do dawnej pasji tworzenia. Tym razem jego materiałem twórczym stało się drewno. Pierwszą swoją rzeźbę w drewnie wykonał w roku 2008, jednak dopiero od roku 2011 rzeźbienie stało się jego stałym zajęciem. Rzeźby jego autorstwa znajdują się w zbiorach prywatnych osób.



Bliski tematycznie sztuce ludowej w swojej twórczości odnalazł własną formę przekazu nadając rzeźbą wyraziste kształty, stosując formę prostą i łatwo czytelną dla odbiorcy. Obrabiając drewno i nadając mu określoną treść stara się zachować jego niepowtarzalność, przez co drewno jest nie tylko materiałem lecz stanowi nieodłączną dla tematu całość.



Z lipy, topoli, a nawet wierzby tworzy rzeźby i płaskorzeźby o zróżnicowanej tematyce, jednak dominującym są motywy religijne i przyrodnicze. Jego krzyże i kapliczki nawiązujące do tradycji rzeźby ludowej nadają otoczeniu specyficzny klimat, stają się bliskie, można rzec swojskie poprzez prostotę i ciepłą wymowę.


Siłą wyobraźni i rąk martwy kloc drewna przeobraża się w postać, przedmiot lub fragment jakiejś opowieści, którą odbiorca może interpretować na własny sposób, do czego serdecznie zachęca nas autor tych rzeźb.
O artyście: