Zdjęcie z pogrzebu bisztyneckiego proboszcza ks. Conrada Dautera

Prawdopodobnie amatorskie zdjęcie formatu 6 x 9 cm dokumentujące pogrzeb księdza Conrada Dautera - przedwojennego proboszcza parafii w Bisztynku przekazała nam pani Irena Karczmarczyk.

- O tym, że to pogrzeb księdza Dautera wiem od mojej nieżyjącej już mamy. Przechowuję je od wielu lat i już wiele razy miałam zamiar je wam przekazać, ale zawsze ponownie chowałam do szuflady i zapominałam o nim - mówiła Irena Karczmarczyk.

Zdjęcie wykonane przez nieznanego autora pokazuje, poza samym konduktem pogrzebowym, zrujnowane centrum Bisztynka. Kondukt został sfotografowany gdy przemieszczał się ulicą Kościelną w kierunku kościoła parafialnego. To dziś okolice Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej.

Na fotografii widoczne są pozostałości po dawnych kamienicach, z których pozostał jedynie mur widoczny po prawej stronie.

Na drugim planie widać zachowane do dziś budynki przy dzisiejszej ulicy Sienkiewicza oraz dachy kamienic przy dzisiejszych ulicach Bocznej i Ignacego Krasickiego.

Dlaczego kondukt idzie w kierunku kościoła parafialnego a nie na cmentarz, gdzie jest grób księdza?

- Prawdopodobnie w kościele św. Michała Archanioła, czyli kościele stanowiącym kaplicę cmentarną została odprawiona ceremonia pogrzebowa z pożegnaniem zmarłego i zamknięciem trumny. Następnie trumnę przeniesiono do głównego kościoła parafii, gdzie ks. Dauter sprawował Msze święte. Tak zwykle postępuje się ze zmarłymi księżmi z danej parafii - wyjaśnił nam ks. kan. Janusz Rybczyński, proboszcz parafii w Bisztynku.

Zdjęcie z pogrzebu ks. Dautera znajdzie się w przygotowywanej do wydania książce o powojennej historii parafii w Bisztynku.

Został zapamiętany jako ksiądz-rolnik. Samodzielnie uprawiał ziemię między Bisztynkiem a Troszkowem. - Odprawiał mszę i wracał do pracy w gospodarstwie. Hodował m.in. indyki - mówił nam jeden z mieszkańców.

- Ponieważ nie znał języka polskiego parafianie bardzo chętnie chodzili do nie go do spowiedzi - śmiał się nasz rozmówca.

Dodał, że sprawował opiekę nad liczną grupą Niemców (Warmiaków?) jacy po wojnie pozostali w okolicach i pracowali prowadząc gospodarstwa rolne. Wielu z nich wyjechało do Niemiec dopiero pod koniec lat 70-tych.