Michał Archanioł i św. Agnieszka przypominają poległych

Witraż przedstawia postać Archanioła Michała ukazanego na tle pokaźnego kartusza zdobnego w roślinne formy. Archanioł został ukazany jako młody mężczyzna, o nieco melancholijnej twarzy i długich włosach. Ubrany w rzymski pancerz i płaszcz trzyma w prawej dłoni karzący miecz, jego lewą rękę skrywa tarcza udekorowana wizerunkiem krzyża. W dolnej partii przedstawienia widnieje zapis daty 1914-1918 z pewnością upamiętniający nie tylko sam okres I wojny światowej, ale też jej uczestników: żołnierzy, którzy przeżyli i zmarli.

Wybór Archanioła Michała na patrona wojny i żołnierzy jest oczywisty. Archanioł Michał należał obok Archaniołów Gabriela i Rafała do najważniejszych aniołów o których wspomina Biblia, miał stać na czele hufców anielskich. Szeroki kult Archanioła Michała dotyczył więc już od wieku X m.in. bractw rycerskich, rycerzy i wojowników. Równie ważny był jego patronat nad „dobrą śmiercią” wynikający z funkcji jaką Archanioł Michał odgrywał w apokryfach i literaturze wizyjnej, w tekstach tych pełnił rolę „anioła śmierci” i przewodnika dusz – Psychopomposa; był istotą zawieszoną między zaświatami. Zarówno w tradycji wschodniej jak i zachodniej miał posiadać wielką wiedzę o terytoriach eschatologicznych. Z uwagi na bliski kontakt z duszami stopniowo zyskał miano nadzorującego rytuały pogrzebowe. Archanioł Michał nie tylko przejmuje dusze, towarzyszy im także w dalszej wędrówce w zaświaty, co więcej zaświaty są mu doskonale znane.