Pożegnanie z Wandą Chodyńską (1925-2022), wieloletnią nauczycielką historii w Bartoszycach

Wanda Chodyńska, długoletnia nauczycielka historii szkół średnich w Bartoszycach, odeszła do wieczności 16 lipca 2022 roku. W 1950 roku, po ukończeniu Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Warszawie, rozpoczęła pracę w Liceum Pedagogicznym w Lidzbarku Warmińskim. Jednak w 1952 roku urzekły ją Bartoszyce. Miastu nad Łyną została wierna do końca swego życia. Tutaj jako repatriantka otrzymała mieszkanie. Mieszkając w tzw. Ośrodku Szkolnym TPD podziwiała uroki tego pięknego zakątka Bartoszyc. Tutaj przepracowała łącznie 28 lat. Zmieniały się szkoły, a ona nieprzerwanie uczyła ulubionej historii. Kilka razy pełniła funkcje kierownicze, ale raczej robiła to niechętnie, bo jej pasją byla praca dydaktyczna i działalność w ZHP. Jednak na prośbę kuratora oświaty w Olsztynie była zastępcą dyrektora w Liceum dla Wychowawczyń Przedszkoli (1952-1955) i Liceum Pedagogicznym nr 2 (1955/1956, 1963-1965).

W ostatnich latach istnienia liceum pedagogicznego i po jego likwidacji (1970), do czasu przejścia na emeryturę (1980), uczyła historii w technikum mechanicznym, które powstało na miejscu zlikwidowanego zakładu kształcenia nauczycieli. Jednak najdłużej, bo 15 lat, pracowała w Liceum Pedagogicznym nr 2 (Liceum Pedagogicznym). Był to okres rozkwitu jej aktywności zawodowej. Kochała tę szkołę i poświęcała jej wszystkie swoje siły. Oprócz pracy dydaktycznej bardzo dużo czasu poświęcała działalności harcerskiej. Będąc harcmistrzem, wraz ze swoim mężem Włodzimierzem i Wacławą Obłamską, była jednym z filarów harcerstwa w naszym liceum.

Wanda Chodyńska była osobą pracowitą, stanowczą i dobrze zorganizowaną; nauczycielką bardzo wymagającą, ale sprawiedliwą. Z wielką odpowiedzialnością wypełniała swoje obowiązki i wymagała tego od wychowanków. Była nauczycielką z powołania. Jej lekcje były starannie przygotowane i interesujące. Dbała o rozwój każdego powierzonego jej pieczy wychowanka i cieszyła się, gdy ten osiągał dobre wyniki.

Z racji stażu pracy i bardzo dobrej kondycji psychicznej, którą Wanda Chodyńska zachowała do ostatnich dni swego życia, była doskonałym źródłem informacji na temat historii naszego liceum. Jej pomoc zespołowi którym kierowałem, a który kilka lat pracował nad obszerną monografią szkoły, okazała się wprost nieoceniona w ustaleniu przebiegu wielu istotnych zdarzeń (S. Łaszyn, „Liceum Pedagogiczne nr 2 w Bartoszycach – klasy ukraińskie”, Bartoszyce-Olsztyn-Nowy Jork-Iwano-Frankiwsk 2018). Żródła materialne związane z działalnością szkoły były bardzo skąpe, więc trzeba je było z konieczności uzupełnić tzw. historią mówioną. Bez udziału p. Wandy Chodyńskiej nasza księga pamiątkowa byłaby zdecydowanie uboższa. W ciągu kilku lat odbyliśmy dziesiątki rozmów telefonicznych, które pozwoliły ustalić i zweryfikować wiele istotnych informacji na temat zlikwidowanej w 1970 roku szkoły.

Urodziła się w Baranowiczach, które leżą na Ziemi Brzeskiej. Pracowała w liceum, w którym do zawodu nauczycielskiego przygotowywała się wówczas młodzież dwóch narodowości – polskiej i ukraińskiej. Wszystkich swoich wychowanków traktowała jednakowo. Podstawowym kryterium ich oceny były dla niej wiedza, umiejętności i zaangażowanie w wypełnianiu szkolnych obowiązków.

Mszę św. żałobną 19 lipca 2022 roku odprawił proboszcz parafii św. Brunona ks. Jan Jarosz, który pożegnał Zmarłą w pięknych słowach, pełnych nadziei na życie wieczne. W uroczystości pogrzebowej wzięła udział najbliższa rodzina, sąsiedzi, byli nauczyciele i uczniowie liceum pedagogicznego. Urna z Prochami śp. Wandy Chodyńskiej została złożona do grobu obok jej męża Włodzimierza na cmentarzu komunalnym przy ul. Kętrzyńskiej w Bartoszycach.

Dzisiaj, żegnając naszą Panią Profesor, dziękujemy Jej za wszystko, co uczyniła dla szkoły i dla nas, jej wychowanków. Pozostanie Ona na zawsze w naszych sercach i wdzięcznej pamięci.

Stefan Łaszyn w imieniu pracowników i absolwentów byłego Liceum Pedagogicznego nr 2 w Bartoszycach