Binięda po raz drugi z rzędu rajdowym mistrzem Polski. Tytuł przypieczętowany na Dolnym Śląsku

Największych emocji i wrażeń dostarczyła nam pogoda i warunki panujące na oesach, szczególnie na drugim, sobotnim etapie. Deszcz, a raczej ulewy, oraz duży wiatr spowodowały, że asfalt był niesamowicie śliski, a woda wprost płynęła rzeką spływając z gór. Do tego miejscami asfalt był w całości pokryty spadającymi z drzew liśćmi. To już były bardzo ciężkie warunki.

Ale ekstremalne, a według niektórych wręcz koszmarne warunki były kiedy wjeżdżaliśmy oesem na wyższe partie gór, gdzie dodatkowo pojawiała się mgła. I to wszystko w nocy. Widoczność ograniczała się do kilku metrów, a czasami wręcz jej nie było! Co prawda mieliśmy tak zwane "elektrownie" na masce, ale to nic nie pomagało, a czasami wyłączaliśmy ją, by lepiej lub cokolwiek widzieć. To była jazda bardziej na wyczucie, a co dopiero jazda na czas.

Dzień wcześniej zaczęliśmy rajd od 6 odcinków, trochę krótszych, w tym dwóch oesów przeprowadzonych na terenie Dusznik Areny, będącym na co dzień torem biathlonowym. Taki typowy oes dla kibiców. To była dobra rozgrzewka przed następnymi dniami.

Ponieważ tytuł mistrzowski mieliśmy już zapewniony, staraliśmy się dobrze bawić na odcinkach, jechać już bez żadnej presji i czerpać jak najwięcej frajdy z jazdy. I zbierać jak najwięcej doświadczenia. Swoje czasy porównywaliśmy już do konkurentów z wyższej klasy, dysponujących mocniejszymi autami i te porównanie wypadło bardzo korzystnie, ponieważ na koniec rajdu byliśmy szybszą załogą od naszych kolegów.