Przeciwieństwa się przyciągają

— Mistrzostwa Świata w klasie Cadet rozgrywano w angielskim mieście Veyomuth. W tym 50 - tysięcznym miasteczku swoją siedzibę posiada Narodowa Akademia Sportów Wodnych. Nigdy w życiu nie widziałem tak ogromnego portu. W Anglii wieje o wiele bardziej niż u nas, dlatego początkowo mieliśmy kłopoty z przystosowaniem się do panujących warunków — wspomina Tobiasz Wiśniewski. — W inauguracyjnym starcie najbardziej marzyłem o bezbłędnym okrążeniu trasy. Nigdy wcześniej nie startowałem w zawodach takiej rangi, dlatego czułem ogromny stres. Z czasem nabierałem cennego doświadczenia, co przekładało się na coraz wyższą pozycję w klasyfikacji ogólnej — dodaje Tobiasz. Każdego dnia rozgrywano dwa wyścigi. — Rankiem dobijaliśmy do portu. Mieliśmy godzinę, aby rozstawić sprzęt i przygotować się do startu. Zaczynaliśmy rywalizację o godz. 11.00, a kończyliśmy około godz. 15.00 - 16.00. Po pierwszym dniu zajmowaliśmy osiemnastą pozycji — opowiada Zuzia. Ostatecznie duet z Pisza wylądował na dziewiątym miejscu. — Gdyby zawody potrwały tydzień dłużej pewnie wskoczylibyśmy do czołowej piątki — zapewnia reprezentant PMOS. Wolnych chwil nie było zbyt wiele, lecz wystarczająco dużo, aby wyskoczyć na plażę, zwiedzić starówkę lub pobawić się na festynie. Wraz z zawodnikami do Anglii pojechał sztab trenerski, na czele z trenerem kadry narodowej — Maciejem Szaryńskim — To właśnie ten szkoleniowiec miał najwięcej do powiedzenia. Bardzo dobrze wywiązywał się ze swojej roli, gdyż bardziej stawiał na praktykę niż teorię. Jednocześnie nie krzyczał, jak szkoleniowcy z innych krajów — przyznają zgodnie nasi bohaterzy. Duet z Pisza przywiózł do domu nie tylko okolicznościowe statuetki, ale również pamiątkowe zdjęcie z Pippą Wilson, złotą medalistką Igrzysk Olimpijskich w Pekinie. Mistrzyni uświetniła swoją obecnością ceremonię otwarcia Mistrzostw Świata.

Już wkrótce drogi Zuzi i Tobiasza rozejdą się. — Skończę 17 lat, więc będę już za stary na klasę Cadet. U nas nie ma możliwości kontynuowania kariery na większej łódce. Trener kadry wojewódzkiej Dariusz Mazur złożył mi propozycję pływania wraz z Mateuszem Kisielem w olimpijskiej klasie 49er. Chciałbym z niej skorzystać, bo będę mógł się dalej rozwijać. Moim celem jest walka o medale na Olimpiadzie — zapowiada się sternik. Jego załogantka Zuzia też będzie miała nową partnerkę. — Wiktorię Ryzińską, albo Magdę Leymańczyk. Szkoda, że Tobiasz nie będzie pływał ze mną. Dużo się od niego nauczyłam. Mam nadzieję, że zakończymy współpracę zdobyciem Pucharu Polski. Zostały nam dwa starty w Piszu (5-7 września) i Olsztynie (tydzień później). Mamy niewielką stratę do liderującej załogi, która prawdopodobnie nie wystąpi w zbliżających się regatach — mówi Zuzia. — Oni się wzajemnie uzupełniają. Dysproporcja wagowa im nie przeszkadza, a wręcz pomaga. Gdyby to nie zostało zachowane mieliby trudności z pływaniem przy słabym wietrze. Chociaż Zuzia ma zaledwie 11 lat jest bardzo odważna. Rozpoczęła treningi żeglarskie cztery lata temu. Już wtedy umiała pływać i nie bała się nurkować pod wodą. Pamiętam jak Zuzię przyprowadziła do naszego ośrodka jej siostra cioteczna. Od razu skierowała ją do Tobiasza — opowiada trener Józef Bąk.

greg
pisz@gazetaolsztynska.pl

">kliknij tutaj Problem z założeniem profilu? Potrzebujesz porady, jak napisać tekst? Napisz do mnie. Pomogę: Igor Hrywna