Dr Edward Klemens we wspomnieniach profesora Jana Falkowskiego

Dr Edward Klemens (1939-2006), zamieszkały w Lidzbarku Welskim – nauczyciel, publicysta i badacz polskości Prus Zachodnich. Pana doktora historii poznałem w trakcie „zbierania” dokumentacji do Ziemi Lubawskiej, wszak Lidzbark Welski należy do tej krainy historycznej.

W trakcie prowadzonych rozmów z burmistrzem miasta dowiedziałem się o pasjonacie i bardzo zasłużonym dla miasta Doktorze E. Klemensie (liczba jego nagród, medali, łącznie z Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski to prawdziwa kolekcja). Pan burmistrz skontaktował mnie telefonicznie i jeszcze tego samego dnia poznałem pana Klemensa. Po kilku minutach poznałem w nim bratnią duszę, człowieka pasjonata historii swojego miasta i okolic.

Jest autorem kilku monografii historycznych, w tym Lidzbarka Welskiego, Ciechanowa, Laskowic Pom., Górzna oraz współautorem licznych publikacji, zwłaszcza w „Tygodniku Ciechanowskim” oraz w „Naszej Gazecie Lidzbarskiej”. Nasze spotkanie miało szczególny charakter. Trwało kilka godzin. Byłem pod wrażeniem niezwykłego człowieka oraz jego wspaniałych bibliotecznych zbiorów. Wyjeżdżałem od doktora z mnóstwem dokumentacji. Po tym spotkaniu mieliśmy jeszcze kilka rozmów telefonicznych. Kiedy ukazała się moja monografia o Ziemi Lubawskiej, nie omieszkałem mu ją zawieść w prezencie. Było to w połowie maja 2006 r.

W mieszkaniu Doktora zastałem tylko jego małżonkę, która z wielkim smutkiem powiedziała mi, że jej małżonek zmarł dwa miesiące temu. Dowiedziawszy się w jakim sektorze cmentarza w Lidzbarku Welskim znajduje się jego grób, poszedłem tam, aby mu podziękować za doznane od niego życzliwości. Miał rację ks. Jan Twardowski pisząc: ”Śpieszmy się kochać ludzi, tak szybko odchodzą…”.

Profesor Jan Falkowski
(ur. 27 kwietnia 1938 w Targowisku Dolnym) – polski geograf, specjalizujący się w geografii ekonomicznej i gospodarce przestrzennej
W 1956 roku ukończył liceum w Lubawie, rok później podjął studia geograficzne na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Ukończył je w 1962 roku, tematem jego pracy magisterskiej, wykonywanej pod kierownictwem Rajmunda Galona była Morfologia doliny Osy. W 1969 roku podjął pracę na UMK, w 1973 uzyskał stopień doktora nauk geograficznych, a w 1981 doktora habilitowanego. 27 grudnia 1993 uzyskał tytuł profesora nauk o Ziemi, a w 1998 tytuł profesora zwyczajnego.
Dwukrotnie (w latach 1982-1987 i 1996-1997) pełnił funkcję zastępcy dyrektora Instytutu Geografii UMK, a w latach 1997-2002 dyrektora Instytutu Geografii UMK. Od 1988 do 2008 roku piastował stanowisko kierownika Zakładu Gospodarki Przestrzennej i Planowania Strategicznego Instytutu Geografii.