Ks. bp Bernard Czapliński we wspomnieniach profesora Jana Falkowskiego

2022-01-15 13:03:44(ost. akt: 2022-01-15 13:09:32)

Autor zdjęcia: archiwum

Profesor Jan Falkowski do swoich wspomnień zaprosił 27 osób, stałych mieszkańców Ziemi Lubawskiej lub tylko w niej urodzonych, albo przebywających okresowo, z racji pełnienia różnych obowiązków. Są to osoby, które w sposób niezwykle życzliwy poświęcili mu bezcenny czas, i na ogół miejsce u siebie, podzielili się swoją wiedzą, pracą, osiągnięciami, a nawet swoimi pasjami czy też sekretami, stając się niecodziennymi bohaterami wspomnień Jana Falkowskiego. — Wciąż noszę w mojej pamięci dwa słowa, jakże odmienne: poznanie i uznanie. To one przeplatają się wzajemnie, tworząc kanwę moich Wspomnień — mówi profesor.
Ks. bp Bernard Czapliński (1908-1980), urodzony w Grabowie, był często oficjalnym gościem dekanatu lubawskiego. Ks. biskupa poznałem bardzo wcześnie, kiedy przyjeżdżał do parafii sampławskiej z biskupią wizytacją lub na bierzmowanie młodzieży z parafii. Sakrę biskupią otrzymał w 1948 r. Najpierw był biskupem pomocniczym diecezji chełmińskiej a od 1973 r. 59 biskupem ordynariuszem tej diecezji. Najlepiej poznałem biskupa w moich latach akademickich, najpierw jako student, a następnie już jako pracownik uniwersytetu toruńskiego.

Biskup Czapliński przyjeżdżał na Msze św. inaugurujące nowy rok akademickiego na UMK, odbywające się kościele OO. Jezuitów, w którym po dzień dzisiejszy jest Duszpasterstwo Akademickie. To z jego homilii do dziś pamiętam częste porównanie gdy mówił o sercu…”jako dziwie nad dziwy…które jest samą miłością Boga, ale i człowieka”. Ks. bp miał w swoim życiorysie „bogatą kartę” martyrologiczną z całego okresu II wojny światowej – od VII Fortu w Toruniu, przez Gdańsk, Grenzdorf, Sachsenhausen i Dachau, gdzie przebywał w latach (1940-1945). To tutaj w Dachau spotykał się m. in. z moim wujkiem ks. Teofilem Falkowskim, z którym znali się z czasów przedwojennych, będąc wikariuszami w różnych parafiach Torunia.

W naszej rodzinie „krążyła” opinia podana przez ks. infułata prof. Franciszka Jank’a, rektora Wyższego Seminarium Duchownego w Pelplinie i zaprzyjaźnionego z rodziną mojego teścia J. Zażembłowskiego z Lubawy, jakoby w czasie jednej, ze swoich wypowiedzi ks. bp Czapliński wyraził opinię, że gdyby ks. Teofil przeżył Dachau to on zająłby moje miejsce biskupa. Tyle rodzinna legenda, którą po latach trudno zweryfikować.

Profesor Jan Falkowski
(ur. 27 kwietnia 1938 w Targowisku Dolnym) – polski geograf, specjalizujący się w geografii ekonomicznej i gospodarce przestrzennej
W 1956 roku ukończył liceum w Lubawie, rok później podjął studia geograficzne na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Ukończył je w 1962 roku, tematem jego pracy magisterskiej, wykonywanej pod kierownictwem Rajmunda Galona była Morfologia doliny Osy. W 1969 roku podjął pracę na UMK, w 1973 uzyskał stopień doktora nauk geograficznych, a w 1981 doktora habilitowanego. 27 grudnia 1993 uzyskał tytuł profesora nauk o Ziemi, a w 1998 tytuł profesora zwyczajnego.
Dwukrotnie (w latach 1982-1987 i 1996-1997) pełnił funkcję zastępcy dyrektora Instytutu Geografii UMK, a w latach 1997-2002 dyrektora Instytutu Geografii UMK. Od 1988 piastuje stanowisko kierownika Zakładu Gospodarki Przestrzennej i Planowania Strategicznego Instytutu Geografii.