Z historii lubawskiego sportu: rajdy i wyścigi samochodowe

W Lubawie pierwszym zawodnikiem, który rozpoczął startować w rajdach samochodowych był Andrzej Kleina. Przez 14 lat, od 1971 do 1985 roku, startował na własnych samochodach takich jak: Trabant, Fiat 127, Zastawa, Łada, Opel Kadet i Mazda. Jego pilotami byli Janusz Kleina, brat Andrzeja oraz Krzysztof Gęborys. Fakt, że Gęborys był pilotem Kleiny, poświadcza klasę tej pary. Był o także pilotem Pawła Przybylskiego, jednego z czołowych rajdowców w Polsce. Andrzej Kleina w swojej rajdowej karierze startował w 23 imprezach mistrzostw Polski. Nie brakowało chwil grozy, które mogły zakończyć się kalectwem. Podczas eliminacji Mistrzostw Polski rozgrywanych w Krakowie - "Krokusy", zastawa Kleiny wypadła z trasy dachując. Dwa lata trwała rehabilitacja zawodnika po tym wypadku.
O klasie sportowej Andrzeja Kleiny w sposób jednoznaczny świadczy komunikat z Mistrzostw Okręgu Warszawskiego w Rajdach Samochodowych w roku 1982. Z klasyfikacji generalnej zawodów Andrzej Kleina zajmował pierwsze miejsce, natomiast późniejszy vice-mistrz Europy, Marian Bublewicz, klasyfikował się na siódmym miejscu.
Wprowadzony stan wojenny zabraniał organizowania oficjalnych imprez sportowych. W 1980 roku startując samochodem Opel Kadett w pierwszych wyścigach płaskich, które stanowiły nieoficjalne mistrzostwa Polski, Kleina zajął wysoką pozycję. Wyprzedzili go Maciej Bogusławski i Jeremi Dernałowicz.
Lubawianin w sportach samochodowych reprezentował kluby: Auto-Moto-Klub Drwęca Ostróda ( 1971-1975), Automobilklub Poznań (1976-1985) i OKS Olsztyn (1986-1987). W latach 1980-1991 startował w wyścigach płaskich w całym kraju. Nietypową konkurencją ze względu na swoje miejsce zamieszkania były starty Andrzeja Kleiny w roku 1088. Po cyklu wyścigów rozegranych w okolicach Góry św.Anny, Tyrowa i Nowego Sącza, zdobył tytuł mistrza Polski na rok 1988 w Górskich Samochodowych Mistrzostwach Polski.
Drugi lubawski rajdowiec Piotr Radtke, sporty samochodowe zaczął uprawiać w 1992 roku. Pierwsze próby polegały na jazdach amatorskich podczas regionalnych imprez okręgu warszawskiego i olsztyńskiego. Jedną z pierwszych imprez Piotra, był Puchar Mini-Maxu rozegrany w Warszawie w 1994 roku. Samochodem, na którym startował, był Fiat 126p produkcji seryjnej z niewielkimi przystosowaniami. Sport rajdowy wymaga współdziałania na trasie kierowcy i pilota. Pilotami Piotra Radtke byli: Jakub Chylewski, Sławomir Kowanda i Wojciech Stafiniak. Serwis Piotra Radtke zabezpieczał Sławomir Kowanda.
Piotr Radtke w swojej karierze zajął pierwsze miejsce w 1994 roku w Olsztynie, pierwsze miejsce w Suwałkach w rajdzie "Most Suwalski" i pierwsze miejsce w "Rajdzie Lubawskim". Ponadto startując w serii rajdów zimowych w Olsztynie w roku 1994 zdobył Puchar Mobil Oil'94. Uwieńczeniem sezonu startowego Piotra Radtke w 1994 roku, było uzyskanie licencji rajdowej RII. Największym osiągnięciem lubawianina był rok 1995. Rozpoczął go od Pucharu Mini-Max. W sześciu eliminacjach załoga z Lubawy, zajmowała trzecią i drugą lokatę.
Warto zaznaczyć starty Piotra Radtke na Mistrzostwach Polski Rally Cross. Mistrzostwa Polski w tej konkurencji, rozgrywane były na torze crossowym w Słomczynie. Na sześć eliminacji rajdowiec z Lubawy wziął udział w dwóch zajmując czwarte i piąte miejsce.
Podczas Dni Lubawy w 1995 roku, rozegrany został II Samochodowy Rajd Lubawski. Piotr Radtke, startując w grupie zawodników licencjonowanych, zajął drugie miejsce na A-grupowym Fiacie 126p. al

1. Rok 1977 - Rajd Mistrzostw Polski "Krokusy". Moment podoszenia zastawy A.Kleiny, która została wyrzucona z trasy.

2. Piotr Radtke i pilot Jakbu Chylewski po zdobyciu Pucharu Mobil Oil'94

fot. zdjęcia pochodzą z publikacji Edwarda Pokojskiego " Lubawski Kalejdoskop Sportowy" z 1996 roku