Ogród powinien rozwijać się razem z nami

Ogród pani Danuty z Mrozów Wielkich koło Ełku jest dość młody, bo zaczął powstawać dopiero 9 lat temu. Właścicielka jest dumna przede wszystkim z tego, że przyłożyła rękę do każdego kwiatka, krzewu i drzewa, do każdego źdźbła trawy.
— Własny ogród od zawsze był moim marzeniem. Ale były pilniejsze sprawy, takie jak praca i odchowanie dzieci. Kiedy dzieci już się usamodzielniły, postanowiłam zrealizować swoje marzenie. I to była jedna z najlepszych decyzji mojego życia — przyznaje pani Danusia.

Kiedy zaczynała, sięgnęła po gazety i poradniki prowadzenia ogrodu. Doświadczenia nabierała jednak najstarszą metodą świata — metodą prób i błędów.

— Od zawsze miałam zasadę, że nie stosuję chemii. Używam tylko nawozów, niczego więcej. Ogrodnictwa uczyłam się sama. Wydaje mi się, że doszłam do niezłej wprawy. Zawsze wychodziłam z założenia, że ogród powinien być odzwierciedleniem charakteru jego właściciela. Dlatego mój ma miejsce dla dzieci, którymi się opiekuję i bardzo kocham, jest strefa odpoczynkowa z ławkami, hamakiem i altanką, ale znajdzie się też kawałek pola do poodbijania piłki — wylicza pani Danusia. I dodaje: — Ogród jest mój, ale zawsze chętnie przyjmuję w nim gości. Właściwie każda uroczystość, imieniny i urodziny w naszej rodzinie i wśród znajomych, odbywa się w ogrodzie. Przyjaciele śmieją się, bo ostatnio postanowiłam przenieść imieniny męża na maj, żeby móc je zorganizować na podwórku.

I nic w tym dziwnego, bo z tak pięknego ogrodu trzeba korzystać. Zapytaliśmy panią Danusię o porady dotyczących planowania ogrodu.

— Przede wszystkim harmonia. Nie stawiajmy tylko na drzewa liściaste lub tylko iglaste. Pomieszajmy trochę. Poza tym, moim zdaniem, w ogrodzie powinno być czysto, ale nie sterylnie. Nie podobają mi się ogrody robione "pod linijkę". Najogólniej rzecz ujmując polecam eksperymentować. Nie róbmy ogrodu skopiowanego z gazetki albo strony internetowej. Zróbmy taki, który będzie się podobał przede wszystkim nam — mówi pani Danusia.

Czasy się zmieniają, Danusia Angulska idzie razem z ich duchem i teraz przyniosła sprawy ogrodowe do internetu. Prowadzi bloga, niemałego zresztą, dzięki któremu na bieżąco może przekazywać fanom ogrodu, co nowego słychać. A fanów nie brakuje, bo pod każdym wpisem pojawiają się komentarze, dyskusje. W ten sposób pani Danusia nawiązała nawet kilka przyjaźni. Pasja łączy ludzi, a najlepiej rozmawia się o ogrodnictwie z tymi, którzy też to kochają.

— Poznałam w internecie wielu podobnych zapaleńców, piszemy do siebie regularnie, wysyłamy sobie prezenty, zdarzają się nawet odwiedziny. W życiu bym nie pomyślała, że dzięki ogrodowi poznam tylu ciekawych ludzi i będę mogła ich nazwać przyjaciółmi — przekonuje.

Znajdują się też tacy, którzy w ogrodzie widzą przede wszystkim pracę i pieniądze.

— Czasami ktoś wchodzi i załamuje ręce, mówiąc: ile tu trzeba spędzać czasu, ile wydawać pieniędzy. Faktycznie, ogród to prawdziwy pochłaniacz czasu, ale ja cieszę się z każdej minuty tam spędzonej. Kocham pielenie, koszenie, sadzenie i gdybym widziała w tym coś uciążliwego, po prostu nie zakładałabym ogrodu. Wymaga mnóstwa cierpliwości i nauki, ale wychodzę z założenia, że ogród powinien rosnąć, rozwijać się, dojrzeć i starzeć się razem z właścicielem — przekonuje pani Danuta.

mro