Była cisza, a jest głos

W filmie oprócz Mateusza występują Weronika Zakrzewska, Kamil Rezmerowski, Filip Zymermann, Patrycja Skurzyńska, Szymon Kupper, Ania Świniarska, Zosia Szymanowska i Daniel Wenderlich. Na początku widzimy ich jako przedszkolaków sprzed czterech lat –nie mówią, nie komunikują się, są mniej lub bardziej zamknięte w swoim świecie. Następnie obserwujemy proces terapii, żmudną pracę nad artykulacją pierwszych sylab, pierwszych słów, czasem pierwszych zdań. Całość wieńczy prawdziwy happy end – wszyscy bohaterowie potrafią mówić, uczą się w szkole podstawowej ZPE, oprócz Kamila, który radzi sobie w szkole masowej! Efekty terapii Kamila, Mateusza, Weroniki i Patrycja zostały nawet opisane w opracowaniu „Makaton w rozwoju osób ze złożonymi potrzebami komunikacyjnymi” pod redakcją Bogusławy Beaty Kaczmarek. – Wszystkie dzieci przeszły długą drogę, sukces okupiły bardzo ciężką pracą – podsumowuje Wanda Agnieszka Jabłońska, dyrektor ZPE i przewodnicząca Stowarzyszenia Wyjątkowe Serce. – To wielkie osiągnięcie terapeutów, logopedów, ale przede wszystkim samych uczniów i ich rodziców.

Nad filmem pracował cały sztab terapeutów z ZPE. Działania koordynowały Beata Targońska i Ewa Targońska z przedszkola specjalnego ZPE. W zespole były również Lidia Giers, Katarzyna Sztabińska, Małgorzata Wolman, Anna Wszehborowska, Jolanta Maluszczak - Klimowska, Anna Krzywicka, Ewa Karolczyk, Dorota Giak oraz Dorota Zakrzewska. – Nie każde dziecko będzie w stanie nauczyć się mowy werbalnej, wszystko zależy od stopnia i rodzaju niepełnosprawności. Każde można jednak z pomocą AAC nauczyć skutecznej komunikacji – zaznacza Ewa Targońska. – Pokazując pozytywne przykłady historii naszych wychowanków chciałyśmy pokazać skuteczność metod komunikacji alternatywnej, w tym wypadku Makatonu – tłumaczy Beata Kołakowska. – Że nieraz po kilku latach może rozwinąć się mowa.

Tak właśnie jak rozwinęła się u Mateusza Szczockiego. – Podobał ci się film? – pyta go mama po premierze. – Tak, bardzo fajny był – odpowiada chłopiec płynnie, swobodnie, bez wysiłku. – A miał prawie sześć lat i nic nie mówił. Kompletnie nic – opowiada pani Małgorzata. – Razem z nauczycielami z ZPE walczyłam jednak o tą mowę, czekałam na pierwsze słowo. I nagle, gdy miał sześć lat, podszedł do mnie, przytulił i powiedział „mama”. Płakałam wtedy ze szczęścia. Minęło kilka miesięcy, a on już mówił zdaniami! Dzięki paniom terapeutkom, bo dobrze z nim pracowały. Ta szkoła spełniła moje największe marzenie: Mateusz nauczył się mówić.